عادت ٠یکنیÙ

پی.‏يهايهايپايهاسییکتابخانه نودهشتیاعادت می کنیم - زویا پیرزاد21 فصل پایانفصل 22تنها زن توي قهوه خانه آرزو بود.‏مشتريها نشسته بودند رويتخت ها پهن چوبی یاصندلی رويتاشوپشت میزهاي فلزي ‏.تنها جايبود تختی خالیدرست وسط قهوه خانه بغل آبنمايکوچک ‏.دور پاشویه یکیدر میانشیشهدوغ و نوشابه چیدهبودند با گلدان هايسنبل و بشقاب هاي سبزه ‏.یک لحظه مردد ماند.‏تلفن که پرسیده بود ‏"کجا ناهار می خوریم ؟"سهراب گفته بود ‏"یک جایی طرف هاي مغازه ‏"بعد گفته بود ‏"شلوار بپوشبا کفشی که راحت بکنب و بپوشی.خودش را مجسم کرد توي قهوه خانه اي نزدیک توپخانه وسط چهل پنجاه مرد که حتما همان طرف ها کار می کردند.‏ معذبکفش کند ‏،دو زانو نشست گوشهيتخت ‏،چشم دوخت به نقش هايسبز و سرخ گلیمو سعیکرد به دور بر نگاه نکندشخدمت هم که آمد سفارش غذا بگیرد نگاه نکرد ‏.پیشخدمت سفارش غذا گرفت ‏،رفت و یک دقیقه نشده برگشت ‏.با لحنیکه انگار داشت میگفت امروز چهارشنبه ست دیروزسه شنبه بود،رو کرد به آؤزو‏"حسن آقا گفت نرده هايتخت راحتنیست ‏"و دو تا پشتی اسفنجی رویه گلدار تکیه داد به نرده ها و رفت.‏آرزو مات به پشتیها نگاه کرد ‏"حسن آقا؟"‏سهراب گفت ‏"صاحب قهوه خانه ‏.همان که دم در باهاش سلام علیک کردم‏"انگار بگوید دیروز سه شنبه بود و امروز چهارشنبه.آرزو زیر چشمی به حسن آقا نگاه کرد که پشت دخل نشسته بود و چرتکه می انداخت ‏.بعد زیر چشمی به دوربر نگاه کرد ‏.یکنفرهم نگاهش نمی کرد ‏.پیشخدمت دیزي ها را آورد ‏،توي سینی گرد بزرگ با مخلفات زیاد ‏.سهراب آب گوشت را خالی کردتوي دو کاسه رویی و گفت ‏"تو ترید کن تا من گوشت بکوبم ‏"نگاه به دست سهرراب و گوشکوب یاد رستوران سواستیک و کارد و چنگال ‏.سنگک داغ و برشته بود بوي ترشی لیته که خورد به دماغش گشنه اش شد.‏افتاد وغذا خورد و از وبلاگ آیه گفت ‏.گفت کار بنگاه زیاد شده وبعد از عید باید کارمند جدید استخدام کند.سقف یکی از دستشوییمنزل مادر نم داده و باید قیرگونی پشت بام را تعمیر کند.دندان پزشک گفته باید دندان عقل آیه را بکشدوآیه از الان عزاw W w . 9 8 i A . C o m ١٢٧