عادت ٠یکنیÙ

يهایقتکتابخانه نودهشتیاعادت می کنیم - زویا پیرزادگندید می خواستیم هویچ پلو درست کنم "آرزو تکیه داده به یخچال به هویچبزرگ نگاه کرد ‏"خب عوضش آب هویچ بگیر ‏""بچه بودي هویچ پلو دوست داشتی‏"کارديبرداشت‏."بچه بودم خیلیچیزهارا دوست داشتم حالا دوست ندارم‏"سر نصرت را از رويروسريململ سفیدبوسید و راه افتاد طرف در ‏"ببینم شازده خانم و نوه اش بیدار شده اند یا نه ‏""ایه صبح زود رفت بیرون ‏"هویچ پوست کند‏.آؤژو ایستاد ‏"بیرون ‏""پیاده روي گفت دلش گرفته ‏"هویچ را انداخت توي ابکش.آؤزو تا اتاق ماه منیر رفت گوش چسباند به رد صدایی نمی امد برگشت طرف اتاق زمان دختري خودش و دست دراز کرد مکثکرد به دستگیرهنگاه کرد‏.سهراب براي ایندر چه دستگیره ايرا انتخاب میکرد ؟پدر سهراب گفته بودیاپدردبزرگ یاجدش که ‏:دستگیره باید با در و در باید به خانه و خانه باید با صاحب خانه جور باشد ‏.در را باز کرد ‏.فقط منظره بیرون پنجرههمانی بود که سال ها پیش بود ‏.چند ماه از ازدواج ارزو نگذشته بود ماه منیر به خانمی که دفتر تزئینات داخلی داشت سفارشاتاق مهمان با تزیینات انگلیسی داده بود.‏ارایش میز بببهکشودار نگاه کرد بابیضی آینهبه تابلوهايکوچک رنگ و روغن از مردها و زن هاییبا لباس هايقدیمیاروپایی که کسی نمی دانست کی هستند یا کی بودند یا اصلا ادم هاي واقعی بودند یازاییده خیالنقاش بودند که کسی نمیدانست کیبود‏.تابلو هايمغازه يدستگیره و قفلفروشیهمه امضا و تاریخداشتند و ارزو که چیززیادياز نقاشینمیدانست بعضی از نقاش ها را شناخته بود.‏هیچ چیز اتاق یاد آور هیچ چیز نیود.‏ رفت طرف پنجره که در گاهی پهنی داشت روي درگاهی چند تا بالشتک بود گلدار ازپارچه يپرده ها و روتختیان وقت ها که ایناتاق اتاق ارزو بود ارزو کوچکبود درگاهیلخت بود تا نصرت امد و تشککوچکی به طول و عرض درگاهی دوخت ‏."براي دختر رو یسنگ سرد نشستن خوب نیست "روي یک از بالشتک ها ي گلدار نشست بالشتک دیگري گرفت توي بغل و به بیرون نگاه کرد ‏.به باغچه ي روبه رو پنجره ‏،بهدرخچه ي شاتوت با شاخه هاي تازه جوانه زده ‏.بهار و تابستان درخچه ي سبز شکل چتر می شد و شاتوت ها که می رسیدندارزو تا وقتی که قدش بلند نشده بود و تا وکه شاتوت به درختچه بود زیرشمی ایستاد و شاتوت می کند و می خورد و پدرمی خندید ‏"از دور که نگاه کنی انگار درختچه پا دراورده یا ادم کوچولویی توي باغچه ایستاده با سر گنده و موهاي سبز "زیر ازدرخت که بیرونمیامد ماه منیرگفت می‏"جلو نیا‏!یکلک شاتوت و فاتحه لباسم خوانده ست‏"بعد داد می زدw W w . 9 8 i A . C o m ١٥٤