عادت ٠یکنیÙ

خن"‏یک"‏يهایچپکتابخانه نودهشتیاعادت می کنیم - زویا پیرزادازرو گفت " خنیر تشریف نیاورده اند ‏"و زل زد به سر پیشخدمت که پرسید ‏"طبق معمول جوجه کباب و سالاد و ماءالشعیر ؟"‏یر براي من چلو کباب ‏"رو کرد به تهمینه ‏"تو چی می خوري ؟"تهمینه گفت ‏"چلو کباب ‏"سر پیشخدمت رفت و آرزونگاه به دختر کرد ‏"داشتی می گفتی ‏"تهمینهکیفشرا گذاشت روي هره ي پنجره ‏،بغل گلدان آزالیا ‏"از عروس مامان و بابا ودعواهايخانواده يبابا چیزنمی زیاديدانم ‏.یعنیمامان زیاددرباره اش حرف نمیزند و نمیزند ‏.هر بار من و برادرهایمچیزي می پرسیدیم می گفت ‏"خانواده ي پدرتان اعتقادات خودشان را داشتند ولی همدیگر را دوست دارشتیم ‏"دست کشیدبه گل هاي آزالیا ‏"چه گل هاي قشنگی ‏.یک بار ندیدم بابام مامانم بلند با هم حرف بزنند ‏"آرزو دست زیر چانه به دختر نگاهکرد ‏"بابات را خیلی دوست داشتی ؟"فکرکرد ‏"باز سوال احمقانه کردم"تهمینه سر تکان داد و به نمکدان نگاه کرد ‏"شب هاهمه دور هم بودیم ‏.مامانم خیاطی می کرد ‏.بابام براي ما شاهنامه می خواند ‏.برادرهام با هم دعوا نمی کردند."‏کمکپیشخدمت‏.پسر جوانیکه آرزو میدانست از کرمان امده و شبانه درس میخواند دو کاسه ماست و موسیرو نانگذاشت روي میز و رفت ‏.آرزو فکرکرد ‏"همسن و سال ایه است ‏"دست دراز کرد تکه اي نان برید تويیکیاز کاسه ها ‏"بعداز فوت بابات چی ؟ماست و موسیر دوست نداري ؟"تهمینه کاسه ي دوم را برداشت ‏"مادرم بالاخره با ما آشتی کرد ‏.مامانم منو سهراب و اسفندیار را برد دیدنش ‏.مازیار هر کاري کردیم نیامد ‏.چیز زیادي یادم نیست ‏.خانم پیري بود خیلی گریه کرد بعد مااسباب کشی کردیم به سر چشمه".سر پیشخدمت بشقاب هاي چلو کباب را گذاشت روي میز و رفت ‏.آرزو به دختر گفت ‏"از مازیاربگو "تهمینه کره ي روي چلو را برداشت گذاشت توي پیش دستی ‏"کره دوست ندارم عضو یکی از گروه هايشد ‏.از قلهک کهاسباب کشی کردیمغیبشزد ‏"کباب برید ‏"تا یک دو سال گاهی تلفن می کرد ‏"گوجه فرنگی را برداشت گذاشت توي پیشدستی. بار امد دیدن مادر و با سهراب و اسفندیار دعواش شد "آرزو تکه اي کباب را گذاشت روي چلو ‏،خورد و به دختر نگاه کرد و فکرکرد ‏"چه چشمهاي قشنگی ‏.درست مثل چشم هايمادرش "تهمینه سماق پاشید روي چلو ‏"روزي که تلفن کردند گفتند اعدام شده ‏،مادرم بیهوش شد ‏"چلوي سفید به زرشکی زد ‏.آرزوحس کرد اشتها ندارد ‏"سر دردها از همان وقت شروع شد ؟"تهمینه قاشق گذاشت توي دهن و سر تکان داد ‏.هردو به پاركنگاه کردند ‏.روي نیمکتقرمز کسی ننشسته بود.w W w . 9 8 i A . C o m ١٦٤