Sprawozdanie z działalności Komisji Nadzoru Finansowego w 2010 r.

siadał on aktualnej dokładnej wiedzy na temat wykorzystanialimitu, czy też w przypadku kradzieży karty i posłużenia siękartą przez osobę nieuprawnioną. Z tytułu ponadlimitowegozadłużenia bank pobierał również ponadstandardowe opłaty.Praktyka jednego z banków związana z nieprawidłowościamiw procesie udzielania kredytów w zakresie czynności podejmowanychprzy zawieraniu umów kredytowych przy udzialepośrednika kredytowego, w procesie badania zdolnościkredytowej, a także korzystania z informacji uzyskiwanychz BIK SA.Praktyka jednego z banków polegająca na nałożeniu naklientów instytucjonalnych obowiązku ponoszenia opłatyrocznej wnoszonej przez banki na rzecz Bankowego FunduszuGwarancyjnego. Bank zawarł we wzorcu umownymzapis obligujący klientów kredytobiorców (nie posiadającychw banku żadnych depozytów) do ponoszenia opłat w wysokości,w jakiej bank był obowiązany dokonywać wpłat do BFGw związku z gromadzonymi depozytami klientów.Praktyki windykacyjne jednego z banków dotyczące pobieranianieuzasadnionych opłat z tytułu działań windykacyjnych. Bankprowadził zintensyfikowane działania windykacyjne polegającena jednoczesnym wykonywaniu telefonów windykacyjnychoraz wysyłaniu korespondencji upominawczej (w tym samymdniu) i wielokrotnym obciążaniu klienta kosztami za podjęteczynności. Zakwestionowana została w szczególności częstotliwośćoraz brak korelacji między prowadzonymi działaniamiwindykacyjnymi i pobieranymi opłatami.Weryfikacja zasad przekazywania i usuwania przez bankiinformacji o kredytobiorcach gromadzonych przez izby gospodarczeutworzone w celu oceny zdolności kredytoweji analizy ryzyka kredytowego. Szczególną uwagę zwróconona kwestie dotyczące zasadności przekazywania danycha także bieżące dokonywanie aktualizacji zgłaszanych danych.Sektor ubezpieczeniowy:Weryfikacja zgodności prowadzenia likwidacji szkód przezzakłady ubezpieczeń z terminami, o których mowa w art. 14ust. 1-3 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniachobowiązkowych, UFG i PBUK (Dz.U. z 2003 r. Nr 124, poz.1152 z późn. zm.).Stosowanie przez zakłady ubezpieczeń art. 31 ust. 1 w związkuz art. 28 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFGi PBUK dotyczących wypowiedzenia umowy OC posiadaczypojazdów mechanicznych przez nabywców pojazdóww okresie 30 dni od daty nabycia pojazdu i wpływ stosowanejpraktyki na występowanie problemu „podwójnegoubezpieczenia OC”.Praktyka zakładów ubezpieczeń w zakresie ustalania wysokościstawek za roboczogodzinę dla prac blacharskichi lakierniczych w pojazdach mechanicznych stosowanychprzy ustalaniu wysokości odszkodowania z ubezpieczeniaOC posiadaczy pojazdów mechanicznych i jej porównaniez zasadami ustalania stawek przez warsztaty naprawcze.Praktyka zakładów ubezpieczeń grupy I w zakresie sposobuprzekazywania informacji o indeksacji sumy ubezpieczenia,w szczególności pod kątem stosowania zasady milczącejzgody na indeksację.Praktyka zakładów ubezpieczeń działu II w zakresie dotyczącymprowadzonej likwidacji szkody w przypadku kiedyodpowiedzialność zakładu ubezpieczeń kształtuje się wyłączniena zasadzie ryzyka w odniesieniu do szkody na osobiepasażera. Szczegółowej weryfikacji poddano występowanieprzypadków ewentualnego wydłużenia terminu likwidacjiszkody z uzasadnieniem oczekiwania na wyniki toczącegosię postępowania sądowego.Sektor emerytalny:Praktyka jednego z powszechnych towarzystw emerytalnychpolegająca na nieumieszczaniu nazwisk skarżących członkówna listach transferowych, pomimo złożenia przez nich w terminieprawidłowo wypełnionych zawiadomień o zawarciuumowy z innym funduszem.Prowadzenie przez jeden z otwartych funduszy emerytalnychczynności akwizycyjnych, mogących wprowadzać w błądczłonków funduszu co do wyboru odpowiedniego funduszulub podjęcia decyzji o zmianie funduszu na inny, a takżemogących świadczyć o wykorzystaniu danych członków,z którymi akwizytor kontaktował się w jednym funduszu donamawiania ich do przejścia do innego funduszu.Sektor kapitałowy:Na podstawie otrzymanych skarg nie stwierdzone zostały problemywymagające podjęcia dodatkowych czynności analitycznych.6.2. Czynności wyjaśniające w sprawie skargW szeroko pojmowanej funkcji ochrony interesów ubezpieczających,ubezpieczonych i uprawnionych z umów ubezpieczenia, członkówfunduszy emerytalnych, klientów banków, a także drobnychinwestorów mieści się przyjmowanie skarg i innych indywidualnychinterwencji dotyczących różnej wagi nieprawidłowości w działalnościpodmiotów nadzorowanych. Przekazywane w skargach sygnałyzawierające zastrzeżenia wobec tych podmiotów pozwalają napozyskanie ważnej wiedzy na temat zjawisk zachodzących na rynku.KNF nie rozpatruje skarg klientów zakładów ubezpieczeń, bankówczy też podmiotów rynku kapitałowego a także nie przedstawiastanowiska w sprawach indywidualnych sporów zaistniałychpomiędzy tymi podmiotami i ich klientami. Przedmiotem badaniajest natomiast postępowanie nadzorowanych podmiotów w sprawachproblemów przedstawianych przez skarżących. W zakresieprowadzonych działań może być podjęcie kroków mających nacelu zbadanie stanu faktycznego i prawnego sprawy pod kątem130 Sprawozdanie z działalności Komisji Nadzoru Finansowego w 2010 roku