Sprawozdanie z działalności Komisji Nadzoru Finansowego w 2010 r.

łączna kwota pożyczki nie może przekroczyć 0,5% sumy środków,jakie należy wypłacić z systemu zaciągającego pożyczkę.Jednakże w toku negocjacji unijnych pomysł systemu pożyczekzostał ostatecznie zarzucony, zaś problem odpowiedzialnościza depozyty w sytuacji kryzysowej nie został odpowiednio podjęty.Dlatego, w związku z możliwą niewypłacalnością któregośz europejskich funduszy gwarancyjnych, w celu zagwarantowaniabezpieczeństwa deponentów UKNF zaproponował koncepcjędoubezpieczenia depozytów złożonych w oddziałach zagranicznychinstytucji kredytowych w lokalnym systemie gwarancyjnym.Zdaniem UKNF obowiązek dodatkowego ubezpieczenia mógłbybyć nakładany decyzją nadzoru finansowego po uzyskaniu opiniiprzewodniczącego rady BFG w sytuacji wystąpienia przesłanekz art. 65 ust. 1 lit. b Traktatu o Funkcjonowaniu UE (zachowanieporządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego), orazniedopełnienia przez właściwy fundusz gwarancyjny obowiązku,o którym mowa w Dyrektywie 94/19/WE, zgodnie z którym zdolnośćfinansowa systemu gwarancyjnego musi pozostawać w odpowiednimstosunku do jego zobowiązań. Wskazać tu można, iżDyrektywa 94/14/WE jest dyrektywą minimalnej harmonizacji,co zostało wprost wskazane w preambule. W myśl postanowieńpreambuły harmonizacja musi się ograniczać do zasadniczychaspektów dotyczących systemów gwarancji depozytów i powinnazapewniać w jak najkrótszym terminie wypłatę odszkodowaniaz tytułu gwarantowanego depozytu.10.1.5. Nowe przepisy rynku kapitałowegoW 2010 roku kontynuowana była współpraca ekspertów UKNFz Ministerstwem Finansów w zakresie przepisów wykonawczychdo Dyrektywy 2009/65/WE z 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacjiprzepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnychodnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowaniaw zbywalne papiery wartościowe (tzw. dyrektywy UCITS IV).Urząd zgłaszał propozycje obejmujące między innymi, w przypadkufunduszy zarządzanych zdalnie przez spółkę na podstawiepaszportu oraz w przypadku funduszy zbywających tytułyuczestnictwa w państwie goszczącym, potrzebę zapewnieniamożliwości składania przez inwestorów wszelkich reklamacjii skarg, a także prowadzenia dalszej korespondencji w językuurzędowym danego państwa goszczącego. Podnoszono równieżuwagi w zakresie procedury notyfikacji funduszy zagranicznych.Przepisy wykonawcze do UCITS IV zostały przyjęte w dniu1 lipca 2010 r. i opublikowane w Dzienniku Urzędowym UEw dniu 10 lipca 2010 r.W zakresie projektu dyrektywy w sprawie zarządzających alternatywnymifunduszami inwestycyjnymi (tzw. dyrektywa ZAFI)w toku współpracy z Ministerstwem Finansów szczególny naciskkładziono na zagadnienia ograniczenia dostępności paszportu dlapodmiotów zarządzających oraz funduszy alternatywnych pochodzącychz państw trzecich oraz wprowadzenia w tym zakresiewymogów, uprawniających do korzystania przez takie podmiotyz paszportu, a także na obowiązki informacyjne związane z przejmowaniemkontroli przez fundusze alternatywne nad spółkami.W 2010 r. Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej ostateczniezaakceptowały brzmienie nowelizacji Dyrektywy Prospektowej(2003/71/WE). Oficjalna publikacja tekstu nastąpiław grudniu 2010 r. z terminem implementacji do prawa krajowegona 1 lipca 2012 r.10.1.6. Objęcie nadzorem agencji ratingowychZgodnie z rozporządzeniem w sprawie agencji ratingowych, któreweszło w życie w grudniu 2009 r., w 2010 r. agencje ratingowe,chcąc dalej świadczyć swoje usługi, musiały dokonać wewnętrznejreorganizacji zgodnie z wymogami wskazanego rozporządzeniai złożyć wnioski o rejestrację. UKNF uczestniczył w pisaniuwytycznych regulacyjnych do rozporządzenia oraz był (i pozostaje)członkiem międzynarodowych kolegiów nadzorczych, które przystąpiłydo oceny poszczególnych wniosków o rejestrację. Kolegiate mają zweryfikować, czy agencje, często wymieniane w gronie„winnych” doprowadzenia do kryzysu finansowego, wprowadziłyrozwiązania zapobiegające konfliktowi interesów i zapewniająceprofesjonalizm oraz przejrzystość procesu ratingowego.1 lipca 2011 r. uprawnienia do rejestracji i nadzoru nad agencjamiratingowymi przejmie Europejski Urząd Nadzoru Rynkówi Papierów Wartościowych (ESMA). Opracowaniem sposobuwykonywania przez ESMA tego zadania zajęła się specjalnagrupa robocza, której kierownictwo powierzono Urzędowi KomisjiNadzoru Finansowego. Działalność grupy szerzej opisana jestw podrozdziale 10.4.3.10.1.7. Budowa i rozwijanie współpracy w gronie nadzorców z krajów goszczącychW 2010 r. UKNF wystąpił z inicjatywą zacieśnienia współpracymiędzy organami nadzoru z „nowych” państw członkowskich UniiEuropejskiej. Państwa te mają jedną fundamentalną, z punktuwidzenia nadzoru finansowego, cechę wspólną – przeważającaczęść ich rynku finansowego kontrolowana jest przez kapitałzagraniczny (stąd określenie „kraje goszczące” w odróżnieniuod „krajów macierzystych”). W związku z tym ich podejście doróżnorodnych reform regulacyjnych w UE jest zazwyczaj zbieżne.Czyni to kraje tej grupy naturalnymi partnerami w działaniachna arenie międzynarodowej.174 Sprawozdanie z działalności Komisji Nadzoru Finansowego w 2010 roku