Aby rozpocząć lekturę, kliknij na taki przycisk , który da ci pełny ...

Strząsają światło ze złotych fałdSuną pod czarny las kolumnJak żywy betlejemski mszał.Można powiedzieć, że to „naturalna” tradycja tego pokolenia. Dla Białoszewskiego jestjednak charakterystyczne, że unika dwu ekstremalnych rozwiązań: katastroficznego patosu igroteski. W Chrystusie powstania mamy do czynienia z o p i s e m , tyle że wyrażonym wmowie zmetaforyzowanej. Jest to ten sam typ języka poetyckiego, którym są pisanepóźniejsze Ballady rzeszowskie. Jednak opis odwołuje się tu do rzeczywistości mitu. Dziejewalczącej Warszawy zdają się powtarzać dzieje Chrystusa, jego śmierć i odkupienie.Znamienne jest i to, że dzieje Chrystusa powtarza się w porządku inwersyjnym – odmęczeńskiej śmierci do odrodzenia przez wodę (chrzest w rzece Jordan). Jordanem Warszawysą kanały. Ten zresztą motyw jest biograficzny – Białoszewski l września 1944 rokuprzedostał się kanałami ze Starego Miasta do Śródmieścia. Tu „w szlamie zielonym jakwieczność” pozostały „nieżywe włosy”, ale tu także nastąpiło to, co symbolizuje rytzanurzenia w wodzie – oczyszczenie i odrodzenie.Spośród wczesnych wierszy tylko jeden – Fioletowy gotyk – poeta przedrukował wdebiutanckich Obrotach rzeczy.10