Aby rozpocząć lekturę, kliknij na taki przycisk , który da ci pełny ...

czekamczy przyjdą i dziś.Troi się nowy śnieg.Co będzie, gdy nie przyjdąi ten biały budkę z piwem zawiekuje?!(Już to samo byłoz graniastosłupami świątyń, któreodbito z piasku.)nikt wtedy nie odgadnie jej obrządku.Nic w gruncie rzeczy nie stoi na przeszkodzie, byśmy w tych „trzech pasterzach wwaciakach” nie mogli widzieć reprezentantów klasy robotniczej opiewanej przezsocrealistów. Jest to ich, nie dostrzegana przez poetów przodującego nurtu, inna stronaegzystencji. Pytanie: czy przodownik pracy, np. członek murarskiej trójki, mógł po pracystanąć przy budce z piwem? Raczej nie, ale...Oczywiście wiersz jest oparty na biblijnej historii o wędrówce trzech królów i gwieździebetlejemskiej. Tu gwiazdą jest zwisająca na sznurze latarnia, prowadzi „trzech pasterzy wwaciakach”, „stębnowanych króli”. Ironiczne? Nie bardziej niż nazwanie tych samych,odzianych w fufajki osobników, „klasą przodującą”.Ta sama hierarchia i stopień ważności, ale aksjologia inna. Otóż i to nie jest pewne. Jeśliza punkt odniesienia przyjmiemy „robotnicze” teksty socrealistów, zauważymy osobliwąinwersję. Tamte opiewały to, co nadchodzi, wiersz Białoszewskiego – to, co jeśli nie usuwasię w przeszłość, to przynajmniej jest zagrożone. Najprościej – gdy nie przyjdą klienci, „tenbiały” (ekspedient? właściciel?) zamknie budę, „zawiekuje”. Ale może nie o to tylko idzie,może „zawiekowanie” jest zamknięciem tej budki–stajenki–świątyni, na wiek wieków, po to,by jak w konserwie (zawetować) przechować ją dla przyszłych pokoleń. Wtedy „ten biały”jest już losem?, bogiem?, koniecznością historyczną? Tak już się kiedyś zdarzyło „zgraniastosłupami świątyń”, które teraz „odbija się” zaw(i)ekowane w piasku.Innymi słowy – obserwator („wiem, sprawdziłem”) staje się czymś w rodzaju etnologaopisującego zagrożony, skazany na śmierć „obrządek”.A Madonny jadące na karuzeli w brykach sześciokonnych? Kim one są? Nic nieuniemożliwia zobaczenia w nich córek „pasterzy w waciakach”, pracownic, powiedzmy,uspołecznionego handlu, murarek, szwaczek...Oczywiście stawiając tego rodzaju pytania, mówimy o sprawach, które znajdują się pozasferą zainteresowań poety. Wpisujemy rzeczywistość przedstawioną w kontekst14