Zeszyty PRASOZNAWCZE

chy" i oficjalny. Ich rola polega również na przybliżaniu i unaocznianiuczasem skomplikowanych zależności, np. dotyczących problematyki ekonomicznejalbo zasad głosowania w Radzie Unii Europejskiej. Wreszcieposługiwanie się językiem metafor może służyć zaakcentowaniu własnegostanowiska i wyrażeniu oceny na temat danego problemu. W najbardziejdosadny sposób robi to Nasz Dziennik, który nie ukrywa swojego antyunijnegonastawienia i wartościuje w sposób negatywny wszelkie zjawiskazwiązane z Unią oraz polskie starania zorientowane na integrację europejską.W celu wyrażenia dezaprobaty gazeta ta posługuje się specyficznąi niekiedy bardzo dosadną metaforyką Zbrodni (oraz w pewnym stopniu Jedzenia),która nie występuje w pozostałej prasie polskiej. Modele metaforycznepojawiające się w innych tytułach prasowych składają się z bardzopodobnych grup tematycznych (np. dom, drzwi, podróż, walka, motor). Jestto niewątpliwie odzwierciedlenie najpowszechniejszych pojęć i figur retorycznych,które kojarzą się z procesem integracji europejskiej jako swegorodzaju podróży (lub walki), jaką musi pomyślnie zakończyć Polska, bymogła „otworzyć drzwi" i przestąpić próg unijnego „domu". Pewne różnicedają się zauważyć w artykułach publikowanych w Polityce, która co prawdanie korzysta z metafor tak często jak pozostałe tytuły, ale za to niekiedywykorzystuje całe serie metafor w ramach jednego artykułu w celu przedstawieniabarwnego i bardziej przemawiającego do wyobraźni czytelnikaobrazu danej sytuacji. Warto przy tym zaznaczyć, że metafory pojawiającesię w Polityce najczęściej posiadają wydźwięk ironiczno-krytyczny (1.6,4.3).Jeśli chodzi o prasę czeską, gazetą najczęściej posługującą się językiemmetafor jest prounijna Mladd Fronta, która podobnie jak Gazeta Wyborczanie boi się językowych eksperymentów i ciekawych połączeń obrazowo--pojęciowych. Dziennikarze MF nierzadko czerpią z języka potocznego.Z kolei Lidove noviny stosują metaforę rzadziej, ale dogłębniej - nawiązującnieraz do znanego przysłowia czy modyfikując powszechnieobecne w języku frazeologizmy.Prócz znacznych podobieństw, które występują w języku prasy polskieji czeskiej, można zauważyć również pewne różnice. Czeskie media posługująsię np. metaforyką związaną z Bajką i Człowiekiem. Tego rodzajuzbiorcze kategorie nie są powszechne w prasie polskiej.Konkludując, po poszerzeniu zakresu problematyki przedstawionejprzez A. Wierzbickiego o kolejne tytuły prasowe polskie oraz czeskie,oprócz pięciu podstawowych modeli metaforycznych, które przedstawił tenautor i które zgadzają się również z wynikami moich badań, udało mi sięwyróżnić kolejnych dziesięć modeli metaforycznych, pojawiających sięw większości we wszystkich przedstawionych tytułach, zarówno w prasiepolskiej jak i czeskiej.