Mój żłobek, moje przedszkole (06) 1/2016
Drodzy Państwo, W przedszkolu dzieci się bawią, ale również uczą i rozwijają swoje umiejętności. Dlatego oprócz zabawek, w przedszkolu niezbędne są pomoce edukacyjne. Tablice, plansze, a także gry mogą pomóc w poznawaniu pierwszych literek, w rozwijaniu koncentracji i spostrzegawczości, a także w nauce języka angielskiego. Pomagają też logopedom w pracy z dziećmi nad ich prawidłową wymową. W tym numerze magazynu „Mój żłobek, moje przedszkole” przeczytacie o tym, jakie pomoce dydaktyczne warto mieć w swojej placówce. Ale to nie wszystko. Zapraszamy Was do świata zwierząt, który poznacie razem ze swoimi podopiecznymi dzięki warsztatom zoologicznym, a także do świata planszówek, które ostatnio są bardzo modne, a przy okazji pożyteczne. Podpowiemy Wam również, jak zorganizować w placówce „noc piżamowca” oraz wyjazd autokarem na wycieczkę. A dla wychowawców ciekawy tekst na temat ADHD, które zdaniem naukowców – w ogóle nie istnieje. Zapraszamy do czytania! Agnieszka Flisińska-Karwowska W NUMERZE: 4. Pomoce dydaktyczne. Plansze i tablice 6. Edukacja po angielsku 8. Wspomóc zmysły 10. Pomoce logopedyczne i reedukacyjne 12. Warto kupić 13. Jedź na targi 16. Powrót do przedszkola 18. Ochrona danych osobowych 20. Plac zabaw jak nowy! 22. Aktualności prawne 24. Jak żywić żłobkowicza, a jak przedszkolaka? 26. Śniadanie małych mistrzów 28. Troska o zdrowie jamy ustnej zaczyna się od pierwszego zęba 30. Alergik w placówce 32. Metoda Marii Montessori 34. Idzie jeż, może ciebie pokłuć też 36. Zabawki dla maluchów 40. Teatr nie zna wieku 44. ADHD- moda czy choroba? 46. Nielubiane leżakowanie 48. Na sportowo 50. Noc piżamowca 52. Po co dziecku zabawa? 54. Planszówki wracają do gry 56. Jedziemy autokarem! 58. Łazienkowe ABC 60. Klub w M3 62. Najlepsze drzwi do przedszkola
Drodzy Państwo,
W przedszkolu dzieci się bawią, ale również uczą i rozwijają swoje umiejętności. Dlatego oprócz zabawek, w przedszkolu niezbędne są pomoce edukacyjne. Tablice, plansze, a także gry mogą pomóc w poznawaniu pierwszych literek, w rozwijaniu koncentracji i spostrzegawczości, a także w nauce języka angielskiego. Pomagają też logopedom w pracy z dziećmi nad ich prawidłową wymową.
W tym numerze magazynu „Mój żłobek, moje przedszkole” przeczytacie o tym, jakie pomoce dydaktyczne warto mieć w swojej placówce. Ale to nie wszystko. Zapraszamy Was do świata zwierząt, który poznacie razem ze swoimi podopiecznymi dzięki warsztatom zoologicznym, a także do świata planszówek, które ostatnio są bardzo modne, a przy okazji pożyteczne. Podpowiemy Wam również, jak zorganizować w placówce „noc piżamowca” oraz wyjazd autokarem na wycieczkę. A dla wychowawców ciekawy tekst na temat ADHD, które zdaniem naukowców – w ogóle nie istnieje.
Zapraszamy do czytania!
Agnieszka Flisińska-Karwowska
W NUMERZE:
4. Pomoce dydaktyczne. Plansze i tablice
6. Edukacja po angielsku
8. Wspomóc zmysły
10. Pomoce logopedyczne i reedukacyjne
12. Warto kupić
13. Jedź na targi
16. Powrót do przedszkola
18. Ochrona danych osobowych
20. Plac zabaw jak nowy!
22. Aktualności prawne
24. Jak żywić żłobkowicza,
a jak przedszkolaka?
26. Śniadanie małych mistrzów
28. Troska o zdrowie jamy ustnej zaczyna
się od pierwszego zęba
30. Alergik w placówce
32. Metoda Marii Montessori
34. Idzie jeż, może ciebie pokłuć też
36. Zabawki dla maluchów
40. Teatr nie zna wieku
44. ADHD- moda czy choroba?
46. Nielubiane leżakowanie
48. Na sportowo
50. Noc piżamowca
52. Po co dziecku zabawa?
54. Planszówki wracają do gry
56. Jedziemy autokarem!
58. Łazienkowe ABC
60. Klub w M3
62. Najlepsze drzwi do przedszkola
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Temat Nasi podopieczni numeru POMOCE WYCHOWANIE DYDAKTYCZNE<br />
postanowiłam sobie utrudnić zadanie<br />
i zobaczyć co się stanie, kiedy jedynym<br />
narzędziem aktorskim do wyrażania<br />
emocji i intencji będzie <strong>moje</strong> ciało. I absolutnie<br />
nie mam tu na myśli pantomimy.<br />
Nie lubię pantomimy. Chodziło mi<br />
po prostu o ciało, ciało jako instrument,<br />
jako medium w komunikacji. Poza<br />
tym od jakiegoś czasu fascynuje mnie<br />
teatr przedmiotu. Lubię przyglądać się<br />
temu, jakie przedmiot może opowiadać<br />
historie. To wspaniała przestrzeń<br />
dla wyobraźni. Dzisiaj, w teatrze, chcę<br />
zostawiać dzieciom tej przestrzeni jak<br />
najwięcej.<br />
Po spektaklu aktorzy proponują<br />
dzieciom zabawę na scenie. Sama<br />
widziałam, dla dzieci bywa to jeszcze<br />
ciekawsze niż sam spektakl.<br />
Rzeczywiście wszystkie nasze spektakle<br />
składają się z dwóch części. Dla mnie<br />
równorzędnie ważnych. Pod koniec<br />
spektaklu oddajemy scenę dzieciom. Dokonuje<br />
się to w bardzo płynny i przemyślany<br />
sposób, tak jakby spektakl nie miał<br />
końca, ale toczył się dalej z dziećmi w roli<br />
głównej. One teraz mają szansę przyglądać<br />
się przedmiotom, badać je i eksperymentować.<br />
Wymyślać swoje historie<br />
i budować swoje teatralne światy. Spektakle<br />
zagraniczne są pozbawione tego<br />
komponentu lub w ogóle nie kładzie się<br />
na ten element nacisku. Jest to pewien<br />
standard, który w tak rozbudowanej<br />
formie Teatr Małego Widza wprowadził<br />
do nurtu teatru inicjacyjnego, standard,<br />
który obecnie w Polsce znajduje wielu<br />
naśladowców. Bardzo mnie cieszy ten<br />
fakt, pod warunkiem, że się wie po co<br />
się to robi. Dla mnie ta część jest bardzo<br />
ważna ponieważ pozwala dzieciom<br />
uwolnić nagromadzone podczas oglądania<br />
spektaklu emocje. Często są one<br />
ogromne i warto je gdzieś skanalizować.<br />
Przecież my – dorośli wychodząc z kina<br />
lub z teatru, po obejrzeniu czegoś, co<br />
zrobiło na nas wielkie wrażenie nierzadko<br />
mamy potrzebę, żeby to odreagować,<br />
czasem z kimś przegadać. Podobną potrzebę<br />
mają dzieci, tylko one nie mogą<br />
tego przegadać, bo na przykład nie<br />
potrafią gadać, albo nie mają jeszcze takiego<br />
zasobu słów, żeby wyrazić wszystkie<br />
swoje emocje, a też nie potrafią ich<br />
jeszcze nazwać. Ta „zabawa” na scenie<br />
ma dla mnie dużo głębszy wymiar. Dlatego<br />
w tej części, jako aktorzy usuwamy<br />
się w cień, choć pozostajemy na scenie<br />
do dyspozycji dzieci. Nie chcemy nikogo<br />
animować, nie chcemy mówić, co robić.<br />
Naszym zadaniem jest po prostu być.<br />
Dzieci same do nas przychodzą i na różne<br />
sposoby dzielą się swoimi emocjami.<br />
Nie narzucamy się im.<br />
Organizuje Pani też koncerty. Jak<br />
wpływają one na rozwój takich<br />
malców?<br />
Dzieci uwielbiają muzykę i w niezwykły<br />
sposób na nią reagują, szczególnie<br />
jeśli grana jest na żywo. Niektóre jak<br />
zaczarowane wpatrują się w instrumenty,<br />
inne tańczą, klaszczą w ręce i wydają<br />
spontaniczne okrzyki. Wystarczy poobserwować<br />
dzieci w kontakcie z muzyką<br />
i widać jak wiele radości ona im sprawia,<br />
a przede wszystkim jak otwiera, rozwija<br />
wyobraźnię, wrażliwość zmysłową<br />
i emocjonalną.<br />
Dlatego często wykorzystujemy muzykę<br />
graną na żywo w naszych spektaklach,<br />
ale też uwielbiamy tworzyć koncerty, bo<br />
dają one dzieciom możliwość swobodnej<br />
i niczym nieskrępowanej ekspresji.<br />
Zespół artystyczny Teatru Małego Widza<br />
współtworzy 5 profesjonalnych muzyków,<br />
wyjątkowych multiinstrumentalistów,<br />
którzy komponują, piszą teksty,<br />
świetnie improwizują, a co najważniejsze<br />
łączy nas wspólna misja. Nie ma<br />
w nas zgody na serwowanie dzieciom<br />
infantylnych piosenek, na skoczną<br />
nutę z syntezatora, śpiewanych przez<br />
dorosłych udających dzieci. Dla nas<br />
dzieci są takim samym odbiorcą muzyki<br />
jak dorośli. Po co ją dzielić na taką dla<br />
dzieci i taką dla dorosłych. Muzyka jest<br />
albo dobra, albo zła. I tyle, lub aż tyle.<br />
Dlatego na naszych koncertach wszyscy<br />
doskonale się bawią, zarówno dzieci, jak<br />
i rodzice, ponieważ przygotowujemy je<br />
dbając wyłącznie o jakość. Podróżujemy<br />
przez różne style muzyczne. Gramy jazz,<br />
pop, reggae, muzykę etniczną, rozrywkową,<br />
afrykańską. Używamy przedziwnych<br />
instrumentów, bawimy się tempem, rytmem<br />
i klimatem. Mamy z tego ogromną<br />
42
Change language