Lebe Moten un Frünnen - Quickborn. Vereinigung für ...

dat Strieden los! Jeder will dei ”Leckerlies” vör sik allein hebben. Tauierst
versäuken sei sik gegensietig wechtauschubsen. Wenn dat nich
klappt, steckt dei ierste sienen Kopp so wiet in’ne Schöddel, dat dei annern
nich rankamen. Dorbi möt ik männigeins an ”Michel in’ne Suppenschöddel”
denken.
Wenn oewer disse Technik nich klappen det, springen dei annern so lang
up den Rand von’ne Schal, bät sei in ehr Richtung hochklappt.
�Nu hebben drei dat Naseihn. Up disse Oort klappt dat ümmer ganz gaut.
Oewer von� dat licker Drööchfauder föllt bannig väl in dat Streugels. Dor
möten sik dei Stallclowns woll noch wat anners infall’n laten. Ik stah dorbi
un möt oewer soväl Undoech bloß lachen.
Miene säuten ”Schieters” hebben bannig väl Platz taun Lopen un Rümrangeln.
Dat is oewer ein Grund dorför, dat’s sik nich so giern anfaten
laten. Bäten an’ne Näs stubsen un an’n Buk orre an’t Kinn ketteln, dat
geht grad noch so, oewer nich an Rüggen. Denn gahn sei stiften! Dorüm
dörpen wi männigmal ein’n Clown ut’n Käfig rutnähmen. Einmal halten
mien lütt Brauder un ik Alf rut. Ji könnt juuch gor nich vörstell’n, wat hei
för’n Larm makt hett. Hei füng so lut an tau schrien, dat dat kum
uttauholl’n wier. Binah as ein Füerwiehrsiren. Ik heff mi fix hensett un
em ’ne Wöddel ünner sien Näs hollen, dormit hei sik wedder besinnt.
Wenn ji nu niegelich worden sünd, wat mien Tiere noch alls so anstell’n
daun, denn kiekt doch einfach mal up miene Internettsiet:
www.stallclowns.de vörbi. Un markt juuch: Bi mien Stallclowns is ümmer
wat los!
Maria Schuldt, Consrade,
11 Jahre
Februar 2009
Ins Niederdeutsche übertragen: H. Rumler
Dei Stallclowns – SCHULDT
17