„Denkmalpflege im Handwerk” Pałac w Sztynorcie - Deutsch ...

Ich bemühte mich erfolgreich darum Präsident
Komorowski von der geschichtlichen
Bedeutung Steinorts in Berlin zu überzeugen
anlässlich seines Besuchs im Schloss Bellevue.
Tatsächlich wurden endlich im September
2011 die notwendigen 200 000 Zloty für die
Notsicherung der Dächer von polnischer Seite
bereitgestellt. Ein Schock dann für uns alle
war der Tod von Prof. Kiesow am 7. November
2011, den wir erahnten hatten, jedoch nicht
so rasch. Erlauben Sie mir bitte einige ehrende
Worte über diese beiden Pfeiler nicht nur
unserer beiden Stiftungen zu sagen, über Andrzej
Tomaszewski und Gottfried Kiesow.
Noch nie sind mir zwei so interessante Persönlichkeiten
begegnet, die sich in ihrer kompromisslosen,
ethischen Grundeinstellung, in
ihrem Wissen, in ihrer beispielhaften Energie,
Tatkraft, Neugierde und Begeisterungsfähigkeit
und in ihrem unerschrockenen Mut und
ihrer Standfestigkeit so ähnlich waren wie diese
beiden wunderbaren Menschen. Der eine
ein Pole, der andere ein Deutscher. Beide hatten
sehr unter den beiden Diktaturen gelitten,
unter dem Naziregime und dem nachfolgenden
kommunistischen System. Beide waren
voll positiven Optimismus und Lebensfreude
und kämpften ohne Vorurteile als überzeugte
und vorurteilslose Europäer und Brückenbauer
um die Rettung der uns überlieferten
gemeinsamen Denkmalschätze und für eine
bessere Polnisch-Deutsche Zukunft. Beide, immer
wieder mit Preisen ausgezeichneten Persönlichkeiten
arbeiteten nicht nur im polnischen
oder deutschen Maßstab, sondern auf
europäischer Ebene. Die Rettung des gebauten
kulturellen Erbes war das, was sie unermüdlich
umtrieb, ganz gleich ob es sich um ein
prätentiöses Schloss oder ein Tagelöhnerhaus
handelte, eine kleine Dorfkirche an den Masuren
oder die Kathedrale von Danzig. Beide
bauten auf eine gut ausgebildete Jugendgeneration,
auf in der Denkmalpflege erfahrene
wrześniu 2011 roku otrzymaliśmy od polskiej
strony 200 000 złotych niezbędnych do zabezpieczenia
dachu. Drugim szokiem była dla nas
wszystkich śmierć profesora Kiesow, 7 listopada
2011, bo choć się jej obawialiśmy, nikt nie
spodziewał się, że nadejdzie tak szybko. Proszę
pozwolić mi na wypowiedzenie kilku pochwalnych
słów na cześć dwóch filarów tego przedsięwzięcia
i obu naszych fundacji – kilku słów o
Andrzeju Tomaszewskim i Gottfriedzie Kiesow.
Jeszcze nigdy nie spotkałam dwóch tak ciekawych
osobowości, które dzięki swej bezkompromisowej
i etycznej postawie, swojej
wiedzy, swojej przykładnej energii, sile do
działania, ciekawości i pasji oraz wielkiej odwadze
i wytrwałości, byłyby do siebie tak bardzo
podobne, jak tych dwoje wspaniałych ludzi.
Jeden był Polakiem, drugi Niemcem. Obaj
cierpieli, żyjąc pod reżimem nazistowskim
i następującym po nim reżimem komunistycznym.
Obaj tryskali optymizmem i wykazywali
ogromną radość z życia. Bez uprzedzeń walczyli
jako zdeklarowani Europejczycy o przetrwanie
powierzonych nam skarbów w postaci
zabytków architektury oraz o lepszą polsko-
-niemiecką przyszłość. Ich działania, honorowane
licznymi nagrodami, koncentrowały się
nie tylko na obszarze Polski czy Niemiec, lecz
znane były w całej Europie. Zachowanie dziedzictwa
kulturowego stanowiło dla nich stałą
i niewyczerpalną motywację do działania,
niezależnie od tego, czy pracowali nad pretensjonalnym
pałacem czy zabytkowym domem
robotniczym, nad wiejskim kościółkiem na
Mazurach czy nad katedrą w Gdańsku. Obaj
stawiali na dobre przygotowanie i wykształcenie
młodego pokolenia oraz na rzemieślników
doświadczonych w dziedzinie ochrony
zabytków, których ci dwaj praktycy oceniali
równie wysoko, co teoretyków.
Sądzę i wierzę, że my wszyscy, którzy tutaj
siedzimy, czujemy się zobowiązani do
Handwerker, die diese beiden Praktiker ebenso
hoch einschätzten wie alle Theoretiker.
Ich denke und hoffe, dass wir alle, die wir
hier sitzen, uns diesen beiden großen Vorbildern
sehr verpflichtet fühlen und versuchen,
wo immer wir können in ihrem Sinne zu arbeiten
und insbesondere Schloss Steinort zu
restaurieren und wiederzubeleben.
In diesem Sinne wünsche ich unserer gemeinsamen
polnisch-deutschen Konferenz,
die glücklicherweise von ebenso vielen Polen
wie Deutschen besucht wird, interessante
Vorträge und viele persönlich Begegnungen.
podjęcia ich wysiłków w każdej sytuacji,
w której będzie to od nas zależeć, a szczególnie
przy restauracji i rewitalizacji pałacu
w Sztynorcie.
Życzę zatem uczestnikom naszej wspólnej
polsko-niemieckiej konferencji, na którą
szczęśliwie przybyła liczna grupa zarówno Polaków
jak i Niemców, ciekawych prelekcji i nawiązania
licznych osobistych kontaktów.
Marie-Luise Niewodniczanska, Vorstandsmitglied / Członek Zarządu Polsko-Niemiecka Fundacja
Ochrony Zabytków Kultury PNF, Warszawa | R. John-Lindner
8 9