23.12.2015 Views

LİSELİ GENÇLER ve AKRAN ZORBALIĞI İstanbul Örneği

KNlqhP

KNlqhP

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

SONUÇ <strong>ve</strong> ÖNERİLER <strong>LİSELİ</strong> <strong>GENÇLER</strong> VE <strong>AKRAN</strong> <strong>ZORBALIĞI</strong>: İSTANBUL ÖRNEĞI<br />

93<br />

Sanal şiddet de gençlerin şiddet gördükleri bir başka alandır. Yüz yüze iletişimin belli<br />

düzeyde internet <strong>ve</strong> telekomünikasyona taşınması şiddetin bu alanda da doğmasına neden<br />

olmuştur. İnternet <strong>ve</strong> telekomünikasyon teknolojileri <strong>ve</strong> bu teknolojilere erişim, zorbalığı<br />

başka bir mecraya taşımış değil, zorbalığın alanını genişletmiştir. Bununla birlikte,<br />

zorbalığın sanal alana taşınması yüz yüze uygulanan şiddeti azaltmamış, aksine bu iki<br />

alandaki şiddet türleri birbirlerini çoğaltmıştır. Sanal zorbalığa maruz kalan gençler en çok<br />

Fiziksel/Tehdit şiddetine maruz kalmaktadır.<br />

Araştırma kapsamında, akran zorbalığı etrafında tüm tarafların sesini duyurabilmek için,<br />

gençlerle birlikte öğretmen <strong>ve</strong> okul yöneticilerinin de fikirleri alınmıştır. Gençlerin <strong>ve</strong>rileriyle<br />

kümelenen lise türleri, öğretmen algısında da aynı kurguyla yer almaktadır. Genel Lise ile<br />

Endüstri-Ticaret-Çok Programlı-Kız Teknik <strong>ve</strong> Meslek Lisesi’ndeki öğretmenler öğrencilerinin<br />

başarılı olmadıklarını, <strong>ve</strong>lilerinden destek görmediklerini, öğrencilerin okul mülkünü<br />

korumadıklarını, kendilerine saygılı davranmadıklarını <strong>ve</strong> okullarının teknik <strong>ve</strong> gü<strong>ve</strong>nlik<br />

koşullarını sağlamadığını iddia etmektedir. Anadolu-Anadolu Öğretmen-Sosyal <strong>ve</strong> Özel Lise<br />

öğretmenlerinin öğrencilerine <strong>ve</strong> okullarına yönelik bakışları ise görece pozitif yöndedir.<br />

Öğretmenler her ne kadar “Her tip şiddet <strong>ve</strong> zorbalık cezalandırılmalıdır” ifadesine<br />

yoğunlukla katılmışlarsa da Genel Lise ile Endüstri-Ticaret-Çok Programlı-Kız Teknik<br />

<strong>ve</strong> Meslek Lisesi’ndeki öğretmenler “Sözel zorbalıklar için (küfür gibi) öğrencileri<br />

cezalandırmaya gerek yoktur” ifadesine en az katılımı göstermişlerdir. Tüm şiddet türlerinin<br />

bu lise türlerinde yoğunlukla yaşandığı da bu noktada hatırlatılmalıdır. Öğretmenler<br />

arasında hangi eylemlerin şiddet olduğu, hangilerinin şiddet olmadığı konusunda bir<br />

uzlaşıdan bahsedilememektedir. Her tip şiddet <strong>ve</strong> zorbalığın cezalandırılması konusunda<br />

hemfikir olan öğretmenler sözel zorbalığın cezalandırılabilecek ölçüde bir zorbalık türü<br />

olduğu konusunda uzlaşmış değildir.<br />

Okul yöneticilerinin <strong>ve</strong>rileri en temelde öğretmenlerle okul yöneticileri arasında temel<br />

bir iletişimsizliğin olduğunu göstermektedir. Sınıfta kargaşa olması, kopya çekmek, ağzı<br />

bozuk <strong>ve</strong> küfürlü konuşma, hırsızlık, vandallık gibi unsurların öğretmenler tarafından<br />

yönetime çok fazla aksettirilmediği ortaya çıkmaktadır. Ne var ki, okula geç gelmek<br />

<strong>ve</strong> devamsızlık yöneticilerin gözetiminde <strong>ve</strong> bilgisi dâhilinde olduğundan, yöneticiler<br />

bu unsurlara öğretmenlere kıyasla daha yoğun katılım göstermiştir. Kısaca, şiddet<br />

olaylarıyla ilgili bilgi <strong>ve</strong> deneyim aktarımı öğretmen <strong>ve</strong> okul yöneticileri arasında yoğun<br />

<strong>ve</strong> kesintisiz şekilde yapılmamaktadır. Bununla birlikte öğrencilerin kendi aralarında<br />

<strong>ve</strong> öğretmenlerle yaptıkları tartışmalar da okul yöneticileri tarafından çok fazla<br />

bilinmemektedir. Öğretmenler karşılaştıkları bu tip şiddet olaylarını yönetime aktarmadan<br />

kendi yöntemlerince çözmektedirler. Fakat belirtmemiz gerekir ki, her öğretmenin, zorbalığı<br />

çözüme kavuşturma yönteminin farklılıklar içermesi şiddeti önlemede yetersiz kalmakta<br />

hatta şiddeti çoğaltma potansiyeli taşımaktadır.<br />

Okul yöneticileri öğretmenlere kıyasla öğrenciler arasında şiddet <strong>ve</strong> zorbalığın okullarında<br />

ciddi bir problem olduğunu düşünmemektedirler. Bununla birlikte öğretmenlerin<br />

tersine zorbalık konusunu çözmek için gereken önemi <strong>ve</strong>rdiklerini belirtmektedirler.<br />

Bu farklılıklardan hareketle, öğretmenlerin yöneticileri zorbalık vakaları hakkında<br />

bilgilendirmemelerinin yöneticilerin zorbalığı genel bir problem olarak ele almamalarına<br />

neden olduğu iddia edilebilir.<br />

Şiddete uğrayan öğrencinin ailesi okul yönetimi tarafından haberdar edilmeli görüşünde<br />

ise lise türlerine göre ayrışmalar göze çarpmaktadır. Genel Lise ile Anadolu-Anadolu<br />

Öğretmen-Sosyal <strong>ve</strong> Özel Lise öğretmenleri <strong>ve</strong>linin bilgilendirilmesi; yöneticiler ise zorbalık<br />

olayının “okul içinde” çözülmesi taraftarıdır. Fakat bu durumun tam tersi, Endüstri-<br />

Ticaret-Çok Programlı-Kız Teknik <strong>ve</strong> Meslek Lisesi ile Anadolu İmam Hatip Lisesi kümesinde<br />

gözlemlenmektedir. Bu lise kümelerindeki öğretmenler de zorbalık olaylarının “okul içinde”<br />

çözülmesi gerektiğini düşünmektedir. Bu noktada da gerek öğretmen <strong>ve</strong> müdürler gerekse<br />

de lise türlerine göre genel bir uzlaşıdan <strong>ve</strong> ilkeden bahsedilememektedir.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!