José Miguel de Azaola Urigüen - Euskomedia Fundazioa

90
parte hartu zuen. Bilera hartan International Board on Books for Young
People (IBBY) sortzea erabaki zuten, mundu guztian kalitatezko haur eta
gazte liburuak sustatzea helburu duen erakundea. Bilbotarra erakunde
horretako lehendakariordea izan zen garai batez eta, 1960-1970
bitartean, IBBYren izenean bi urtean behin “Hans-Christian Andersen”
domina ospetsuak banatzen dituen nazioarteko epaimahaiburu gisa aritu
zen. Sari horiek, haur literaturaren Nobel sariak deritzetenak, gazte eta
haur liburuen autore bati eta irudigile bati ematen zaizkie, horien obra
osoaren aitorpen gisa. Zerbitzu horregatik eta beste hainbatengatik,
Azaola IBBYren biziarteko ohorezko kide izendatu zuten.
Haren seme Migel, hainbat urtetan Altea eta Alfaguara Juvenil
argitaletxeak zuzendu zituenak nazioarteko erakunde bereko
lehendakaritza eta beste hainbat zuzendaritza kargu izango zituen 1978-
1988 urte bitartean. Hark bezala, José Miguelen eta Peparen beste
hainbat seme-alabak lanbide harremanak izan dituzte argitaratze
munduarekin: Migel jadanik aipaturikoak eta Juan Ramónek erantzukizun
eta edukien kudeaketa postutan jardun dute zenbait argitaletxetan, eta,
noiz edo behin, itzulpen lanetan aritu dira; Elena, produkzio lan
teknikoetan eta argitalpen prozesuen jarraipenean espezializatu zen;
Fernando argitaletxeetarako zerbitzu hornitzailea izango da arte grafikoen
alorrean; Ines, María eta Cristinak itzulpenaren bidea hartu zuten:
lehenengo biak nazioarteko erakundeetarako lanetan eta Cristina
literatura obretan; Pepak, azkenik, liburuzain ikasketak egin zituen eta
dokumentalista gisa lan egin du Kanarietako Administrazio Autonomoan.
Liburu orok anaitasunezko begirunea merezi du, dio Azaolak. Baina
haur liburua bada, behin heziketa eta irudimenaren akuilatzaile funtzioa
betez gero, horren benetako patua jostailuarena berarena da:
«erremediorik gabe suntsitzera kondenatua» amaitzea. Haur denboran
irakurle sutsua izan zen batek esana: komikiena lehenbizi (TBO,
Titirimundi, Chiquilín), eta, batez ere, Pinocho haur astekariaren ipuin eta
istoriotxoena; geroago, liburuak etorriko ziren, bederatzi urteetan
Kixoteren abenturen laburpen batez abiatu, generoko klasikoetatik jarraitu
–Grimm anaiak, Andersen, Schmidt, Perrault– eta Jules Vernerengan
amaitu zen, hainbat urtetan benerazio handiena bildu zuen autorea.
Irakurketaren aurkikuntza emozioz eta sentiberatasunez gogora
dakarrenean, gurasoen Bilboko etxean edo Areetako udako arratsalde