José Miguel de Azaola Urigüen - Euskomedia Fundazioa

Eranskina: Manuel
Lekuona 2000 Sariaren
harrera hitzak
(Alcalá de Henares, 2001eko azaroaren 19a)
Hitz batzuk esan nahiko nituzke, ekitaldi honen intimitatea hautsi
gabe hala ere.
Eusko Ikaskuntzaren erabakia, Donostiatik El Diario Vasco-ko
kazetari batek telefono bidez jakinarazia nire orduko egoitzan, Friburgon,
ezinago ohoragarri da niretzat eta hainbesteraino pozten nau non
batzuetan nire buruari galdetzen diodan benetan merezi ote dudan.
Ez dago ezer urrunago niregandik, alabaina, neure merituak
gorestea baino. Nirekin bat ez datorren jarrera da hori, ez apaltasuna
bereziki lantzen dudalako, baizik eta sekulako nahastea daramalako
berekin. Pertsona baten merezimenduak laudatzen direnean, gauza jakin
bat egiteko izan duen aukera da egiatan goraipatzen dena (haren
erabaki pertsonaletik guztiz bereiz den aukera). Azkenean berak
aukeraturiko norabidean, eta ez beste batean, bultzatu duten inguruabar
pila, izan ere, norbere borondatetik aparte dago eta gertakari segida
baten emaitza da, askotan kontrakoak direlarik gertakariak eta emaitza.
Probidentziak –edo Patuak, gobernatzen gaituen goi Adimen baten
existentzia ez onartzera–, erabilitako txotxongiloak gara, eta haren
mende gaude etengabe.
Horrek merezi ditu munduak zenbait pertsonari hain erraz
eskaintzen dizkien zorionak eta omenaldiak, pertsona horiek esku
ikusezin batek zertarako prestatu dituen eta hura besterik ez dute
egiten. Gizakien balio instrumental hutsa onartuz gero, orduan soilik
asmatuko dugu egiteen egiletzari buruzko gure usteetan.
105