Authentieke versie downloaden (pdf)

op slooplocaties blijkt, dat indien vakkundig eerst het asbest verwijderd wordt, het scheiden van
de diverse stromen goed mogelijk is en in dat geval ook door gecertificeerde bedrijven gedaan
wordt. In een dergelijk geval blijken hout, puin, metalen en oude materialen via verschillende
kanalen afgezet te worden. Mooie oude materialen, zoals oude vloeren, dakbalken en tegels
kunnen aan opkopers worden verkocht.
De indruk bestaat dat in het geval van een sloop beter onderzocht wordt door het sloopbedrijf
hoe de diverse stromen apart afgezet kunnen worden dan in het geval van nieuwbouw, waardoor
de afzet minder geld kost en in het geval van metalen zelfs geld opbrengt. Medio november
2004 bleek de oud-metalen prijs een 20 eurocent per kilo te zijn, wat relatief hoog is; enige jaren
terug was de prijs slechts 5 eurocent per kilo volgens mondelinge mededeling van een tussenhandelaar.
Dit betekent een verhoging met een factor 4. Tevens blijkt in een dergelijk geval, dat
de diverse stromen goed te volgen zijn op papier en soms fysiek, indien het toevallig zo uitkomt
dat een vrachtauto vertrekt bij de sloop op het moment van onderzoek. Echter ook is gebleken
dat metalen soms helemaal niet goed gescheiden worden. Dit laatste wordt vaak veroorzaakt
doordat er haast is met de klus en er in dat geval gekozen wordt voor een snelle afhandeling.
Een illustratief voorbeeld hierbij is een casus in Enschede, waaruit blijkt dat een gecertificeerd
asbestverwijderingsbedrijf zijn certificaat op het spel zet door een opdracht zo snel mogelijk uit
te willen voeren en daarbij zelfs geen melding bij de Arbeidsinspectie doet. Navraag naar de reden
daarvoor leerde, dat de opdrachtgever een dusdanig grote is dat de asbestverwijderaar deze niet
als klant kwijt wil. Tevens vinden we hiervan voorbeelden in het rapport ‘Wie betaalt bepaalt’ 4 .
De drijfveer om alle gesloopte materialen goed en zo goedkoop mogelijk (of met winst) af te zetten
is vermoedelijk financieel van aard. Uit het onderzoek dat KPMG voor dit project deed blijkt, dat
de afvoer van afval bij een sloopklus circa 10% van de offerte bedraagt. Bij een nieuwbouwproject
zal dit eerder ordegrootte 1% zijn. Door alle materialen op de goedkoopste wijze, gescheiden aan
te bieden kan de sloper scherp aanbieden.
2.3.3 Bouwen: juridisch
Voor het bouwen is een bouwvergunning vereist. Deze wordt door de gemeente verstrekt. Voor
het toezicht en de handhaving tijdens de bouw is de gemeente het bevoegde gezag. Ook in
de bouwvergunning kunnen eisen worden gesteld aan het scheiden van afvalstoffen. Hiertoe
biedt de model bouwverordening van de VNG de volgende mogelijkheden: het bouwafval moet
gescheiden worden in gevaarlijke afvalstoffen (conform hoofdstuk 17 van de EURAL), steenwol
(indien > 1m 3 per bouwproject) en glaswol (indien > 1 m 3 per bouwproject) en overig afval.
Tijdens de bouw is de gemeente bevoegd voor het toezicht en de handhaving op de afgifte van
vrijkomend bouwafval. Het betreft immers de afgifte van afval buiten een inrichting.
Ook hier geldt dat het afval afgegeven dient te worden aan een erkende inzamelaar, bewerker
of verwerker. Indien het afval vervoerd wordt door een derde, moet de transporteur op de VIHB-
lijst staan.
2.3.4 Bouwen: praktijk
De bouwer heeft in tegenstelling tot de sloper nauwelijks een drijfveer om zich goedkoop te
ontdoen van zijn afval. Al het materiaal wordt door de opdrachtgever betaald en datgene wat in
het afvalstadium belandt is dus al betaald.
Uit de diverse bezoeken op nieuwbouwlocaties blijkt, dat daar weinig aandacht is voor het
scheiden van afvalstoffen. In een aantal gevallen wordt een aantal stromen wel gescheiden,
4 Drs. M.J.J. van den Anker: ‘Wie betaalt, bepaalt’. Over intermediaire organisaties, milieucriminaliteit, organisatiecriminaliteit
en integriteit in het complexe milieuveld. Uitgeverij Elsevier 1999, ISBN 90 5749 386 1.
De BSA-keten
15