Authentieke versie downloaden (pdf)

• Er bestaan goede gemeentelijke ervaringen met het in de bouwvergunningen opnemen dat
afval gescheiden dient te worden en dat een afvalboekhouding of een kopie daarvan op de
bouwlocatie aanwezig dient te zijn. Het blijkt dan eenvoudiger voor een bouwinspecteur
om te controleren of de (onder)aannemer zijn werk uitvoert conform de bouwvergunning.
De terugkoppeling van informatie binnen de gemeente tussen de bouwinspecteur en zijn
milieucollega’s vergt aandacht.
• In sommige gemeenten worden precariorechten gevraagd, indien de aannemer of sloper om
en nabij de bouw- of slooplocatie (meer) bakken wil plaatsen, hetgeen de scheiding belemmert.
Soms is ook een ontheffing van de APV vereist wat een drempel kan zijn voor het plaatsen van
(meer) bakken.
• Het blijkt dat op de bouwplaatsen, ook indien er meer bakken geplaatst waren, deze vaak niet
alleen gevuld waren met enkel karton of plastics, maar dat er vaak weer diverse materialen bij
elkaar lagen. De discipline op de bouwlocatie lijkt verbeterd te moeten worden.
• De EVOA-beschikking blijkt niet goed op de vigerende Wm-vergunning af te stemmen te zijn
ten aanzien van het sorteerproces dat doorlopen wordt en dat door de bedrijven gemeld wordt
bij de kennisgeving.
• Het LAP bevat geen minimumstandaard waar rekening mee moet worden gehouden bij
Wm-vergunningverlening. Als gevolg daarvan kan, afhankelijk van de Wm-vergunning, op
allerhande niveaus worden gesorteerd, hetgeen doorwerkt in de wijze waarop te exporteren
residuen zijn samengesteld. Verder sluiten de vergunningen Wet milieubeheer niet naadloos
aan op de kennisgevingen, hetgeen kan leiden tot ongewenste situaties en wat een goede
ketenhandhaving in de weg staat.
• Als gevolg van uitspraken van de Raad van State lijkt de beleidssturing steeds moeilijker
te worden en komt het zwaartepunt bij de handhaving te liggen. De investeringen in
hoogwaardige scheidingstechnieken lopen gevaar door bedrijven die (legitiem) op een lager
niveau scheiden. Dit heeft gevolgen voor de rechtsgelijkheid en de concurrentiepositie van
bedrijven. Doordat er op een lager niveau gescheiden wordt, loopt de systematiek van de
Ladder van Lansink gevaar.
• De controlekans, de pakkans, de detectiekans en de sanctiekans zijn niet groot bij EVOAovertredingen.
• Er zijn de nodige afwijkingen dan wel overtredingen vastgesteld. Van de inhoudelijke
gecontroleerde (daadwerkelijke gesorteerde) transporten met residu blijkt dat het grootste
deel van deze transporten niet aan de samenstellingseisen voldoet.
• Een deel van de geëxporteerde restfractie na sortering, waarvan wordt aangenomen dat deze
wordt verwerkt in Duitsland, wordt vermoedelijk gestort.
26
Interventiestrategie Bouw- en sloopafval (BSA)