Authentieke versie downloaden (pdf)

4 Besluit stortplaatsen en stortverboden afvalstoffen,
Regeling niet-herbruikbaar en niet-verbrandbaar bouw- en sloopafval en
Regeling merkteken niet-herbruikbaar en niet-verbrandbaar bouw- en sloopafval
In deze regelingen is aangegeven dat BSA uitsluitend mag worden gestort wanneer dit als niet
herbruikbaar en niet verbrandbaar wordt aangemerkt. Dit kan het geval zijn wanneer bouw- en
sloopafval is verontreinigd op een wijze waardoor technische of uit oogpunt van volksgezondheid
bewerking of nuttige toepassing niet mogelijk of wenselijk is. Daarbij kan onder andere gedacht
worden aan verontreinigingen met PAK, asbest, e.d.
Afvoer naar een stortplaats is alleen toegestaan met een merkteken. Alleen inrichtingen die
voldoen aan de eisen ter zake van het bewerken van bouw- en sloopafval en residuen afkomstig
van het bewerken van bouw- en sloopafval, zoals die zijn gesteld door een door de Raad
voor Accreditatie erkende certificatie-instelling, zijn gemachtigd een merkteken te voeren.
Sorteerinrichtingen die niet-herbruikbaar en niet-verbrandbaar (residu van) BSA willen afvoeren
naar een stortplaats moeten het sorteerproces volgens bepaalde regels uitvoeren en daartoe
geaccrediteerd zijn.
Uit informatie van de beleidsdirectie SAS van het ministerie van VROM is gebleken dat deze
regelingen niet meer in gebruik zijn. Dit wordt bevestigd door de branchevereniging BRBS en SAS
geeft aan dat deze regelingen op een lijst staan om op termijn ingetrokken te worden. Tevens is
de Stichting Certiva opgeheven. Er is zodoende geen certificatie-instelling meer die bewerkers
van BSA kan certificeren. Er is ook geen behoefte aan deze regelingen bij de bewerkers van
BSA omdat het meeste BSA wordt geëxporteerd, inclusief de te storten fractie. Als geen export
plaatsvindt, gaan residuen naar een verbrandingsinstallatie. Overigens kunnen deze residuen
bestanddelen bevatten die niet voor verbranding geschikt zijn.
Conclusie
Het BSSA en de aanvullende regelingen t.a.v. niet-herbruikbaar en niet-verbrandbaar BSA bieden
geen aanknopingspunten om bij sorteerinrichtingen het sorteerproces te handhaven, aangezien
er geen certificering meer plaatsvindt en er geen niet-herbruikbaar en niet-verbrandbaar BSA
naar een Nederlandse stortplaats wordt afgevoerd.
Slotconclusie
Toezicht en handhaving op de verwijdering van BSA conform het beleid lijkt een lastige zaak
te worden. Ten aanzien van het sorteerproces zijn vrijwel geen dwingende regels vastgesteld.
Alleen het, voorafgaand aan het sorteerproces, zeven van BSA en het verbod op acceptatie van
asbesthoudend BSA zijn beleidsregels die worden overgenomen in de vergunning.
Het LAP geeft aan dat export van ongesorteerd afval mogelijk is en stelt hieraan ruime eisen.
Alleen in het geval van een algemene kennisgeving voor uitvoer wordt vereist dat het afval
systematisch en aantoonbaar gesorteerd wordt. De interventiestrategie voor sorteerinrichtingen
zal zich derhalve richten op sorteerinrichtingen die onder een algemene kennisgeving BSA
uitvoeren.
Binnen de totale groep van sorteerinrichtingen lijkt dit ook de groep waar de risico’s het grootst
zijn aangezien de bedrijven die (residuen van) BSA exporteren niet binnen de Nederlandse
markt opereren. De Nederlandse marktwerking garandeert immers in principe dat er zo weinig
mogelijk herbruikbaar materiaal wordt gestort of verbrand.
Kortom, de sorteerinrichtingen die (residuen van) BSA exporteren ten behoeve van verdere
sortering onder een algemene kennisgeving kunnen we aanmerken als sleutelbedrijven in de
BSA-keten. Bij de toezicht en handhaving van deze bedrijven dienen provincie en VROM-Inspectie
per bedrijf samen te werken om zowel de vergunning/aanvraag als de EVOA-beschikking te
controleren en te handhaven.
Bijlage 7 Bestaande handhavingsmogelijkheden sorteerinrichtingen
67