OOST-lNDIË. - the Aceh Books website

120
Demak meester maakte. Hiermede eindigde de eerste
veldtocht van dezen oorlog, die in 't volgende jaar werd
hervat.
Johan van Hoorn was na lang dralen en herhaalde
weigering er eindelijk toe overgegaan, zijn schoonvader
van Outhoorn in diens hooge betrekking op te volgen, en
had in September 1704 de teugels van 't bewind in handen
genomen.
In 1705 over een veel grootere krijgsmacht kunnende
beschikken , trok Herman de Wilde , die toen het Hollandsch-Javaansche
leger aanvoerde, langzaam op naar
het middelpunt des rijks. Door verraad van 's vijands
zijde geholpen, kreeg hij de posten aan de Toentang,
Scrondol, Salatiga en andere plaatsen in handen, en
verjoeg al spoedig de benden van soenan Mas, ongeveer
30,000 man sterk, uit eene vrij goed verdedigde stelling,
waarna hij zich zonder veel tegenstand van Kartasoera
(de hoofdstad) meester maakte. Aanzienlijk was de buit
vooral aan oorlogsbehoeften en geschut. En toen de dooide
Compagnie erkende keizer aan het hoofd van hare
troepen de stad zegevierend binnentrok, en vele rijksgrooten
zich kwamen onderwerpen, werd hij ook dààr als
soesoehoenan gehuldigd.
Aan bewijzen van dankbaarheid liet hij het niet ontbreken.
Op Madoera, kwamen Soemanap en Pamakassan
geheel onder Nederlandsch bestuur, Tjeribon werd als
een onafhankelijk vorstendom erkend, en aan de Comp, het
bezit van Samarang en vroeger afgestane gronden verzekerd.
Eertijds gesloten traktaten werden door nieuwe overeenkomsten
op 5 en 11 October 1705, 12 Juli 1706 en 31
October 1707 bevestigd of gewijzigd, en daarbij onder
verscheidene andore bedingen vastgesteld, dat den keizer
tegen de levering van 800 kojans rijst 's jaars gedurende
25 jaren, de nog achterstallige schuld kwijt gescholden
en de thans verleende hulp „om niet zal geschonken worden."
Maar ook zijn tegenstander was niet werkeloos
gebleven.
Soenan Mas, een machtigen steun vindende in Soerapati,
die zich in Malang en Pasoeroean gedurende al dien
tijd had weten staande te houden en hem thans als opper-