november/december 1 9 9 7 vn-vrouwen verdrag roniek ... - Aletta

More documents

Recommendations

Info

de tenlastelegging in zoverre onduidelijk is. Vrijspraak Het hof acht het onder 2 en 6 primair tenlastegelegde niet bewezen. Onder 2 werd verdachte beschuldigd van het gewoonte maken van... het in voorraad hebben van kinderporno. Gelet op het uitzonderlijk vele onder de verdachte in beslag genomen foto- én videomateriaal waarop kinderporno te zien is, is het hof van oordeel dat in de onderha- - vige zaak wel te bewijzen zou zijn dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het misdrijf als omschreven in art. 240b lid 3 Sr. Het hof zal echter, omdat het onder 2 tenlastegelegde uitdrukkelijk betrekking heeft op slechts een beperkt aantal foto's en filmmateriaal en dan ook nog foto's en films die niet alle betrekking hebben op seksuele gedragingen met jonge kinderen als bedoeld in voormeld artikel, de verdachte van dit feit vrijspreken. Bewijsverweer m.b.t. het onder 1 tenlastegelegde De raadsman heeft ten aanzien van het onder 1 tenlastegelegde feit aangevoerd dat het delictsbestanddeel 'in voorraad hebben' in art. 240b Sr niet dezelfde betekenis heeft als 'in bezit hebben', in casu het louter privébezit. De raadsman verwijst daarbij naar hetgeen minister Sorgdrager heeft gesteld op bladzijde 17 van de Nota naar aanleiding (Tweede Kamer, vergaderjaar 1994-1995, 23 683, nr. 5) en naar de handleiding van het college van procureurs-generaal 'Opsporing en vervolging kinderpornografie' (art. 240b Sr) en komt tot de conclusie dat nu van pluraliteit noch van externe gerichtheid sprake is, de verdachte van het onder 1 tenlastegelegde 'in voorraad hebben' van kinderpornografie moet worden vrijgesproken. Het hof verwerpt dit verweer en is, anders dan de raadsman, van oordeel dat aan de handleiding van het college van procureurs-generaal voor de rechter geen bindende en beslissende beteken nis toekomt en dat de stelling voor het overige geen steun vindt in de wetsgeschiedenis, voorzover die betrekking heeft op de wijziging van art. 240b Sr, zoals die is gerealiseerd met ingang van 1 februari 1996. Blijkens de Nota naar aanleiding van het Eindverslag (Tweede Kamer, vergaderjaar 1994- 1995, 23 682, nr. 5) stelt de minister immers met zoveel woorden: (bladzijde 16)' ik ben van oordeel dat ook in de gevallen dat niet hard kan worden ge- RECHTSPRAAK maakt dat een voorraad kinderporno (mede) bestemd is voor verdere verspreiding, strafrechtelijk optreden mogelijk moet zijn' en (bladzijde 17, iets verder dan het door de raadsman geciteerde gedeelte)'... Bij art. 240b Sr ligt dat wat anders. De strekking van dat artikel is de bescherming van kinderen tegen seksueel misbruik. De vervaardiging van kinderpornografie op zich is reeds afkeurenswaardig. Het schadelijke effect en de impuls tot vervaardiging worden alleen vergroot, indien kinderpornografie verder wordt verspreid of openlijk tentoongesteld. Maar ook het vervaardigen van kinderpornografie voor eigen gebruik, en het in voorraad hebben daarvan, impliceren een profiteren van het schadelijk misbruik van kinderen'. Het in voorraad hebben van dergelijk materiaal voor eigen gebruik is mitsdien strafbaar. Gebleken is dat verdachte dat materiaal bezat en daarmee in voorraad had. Bewijsverweer m.b.t. de onder 3 en primair en 4 primair tenlastegelegde feiten, in het algemeen De raadsman heeft aangevoerd dat niet bewezen kan worden dat de slachtoffers verkeerden 'in staat van onmacht' als genoemd in de feiten 3 primair en 4 primair van de tenlastelegging. Het hof is van oordeel dat onder 'onmacht' moet worden verstaan een toestand van fysieke weerloosheid die haar oorzaak vindt in een bij het slachtoffer zelf bestaand lichamelijk onvermogen tot handelen. De strekking van de artikelen 247 (oud) en 243 Sr is onmachtigen te beschermen tegen ongewilde seksuele handelingen en beide feiten hebben betrekking op slachtoffers die fysiek buiten machte waren tot tegenweer op een moment dat zij niet (meer) zouden willen meewerken. De machteloosheid is het hof bij afwezigheid van ook maar de geringste spier- of reflex-beweging tijdens de seksuele handelingen van de betrokken <strong>vrouwen</strong> gebleken. Het hof verwijst daarbij nog naar zijn eigen waarneming van de betreffende gedeelten van de videobanden ter terechtzitting en naar de verklaring van de anesthesioloog Stienstra, als bewijsmiddelen bij dit arrest gevoegd. Bewijsverweer m.b.t. het onder 3 primair tenlastegelegde feit, in het bijzonder Het hof leidt uit de gebezigde bewijsmiddelen in onderling verband en samenhang beschouwd af dat de stelling van verdachte en zijn raadsman, volgens welke de verweten handelingen zij het ongevraagd toch met instemming van de vrouw aangeduid als X moeten hebben plaatsgevonden, aangezien zij al vele jaren een relatie met hem had, als onjuist moet hebben verworpen. Het hof is, anders dan de verdachte en zijn raadsman, van oordeel dat een jarenlange relatie met het slachtoffer geen enkele rechtvaardiging vormt voor het bij haar verrichten van de verweten handelingen, ook niet als zij te veel alcohol zou hebben genuttigd. Zij was hoe dan ook fysiek buiten machte tot tegenweer en de verdachte had daardoor niet de hem verweten handelingen die een inbreuk maakten op de lichamelijke integriteit van de betrokken vrouw mogen verrichten. Bewijsverweer m.b.t. het onder 4 primair tenlastegelegde feit, in het bijzonder Het hof leidt uit de gebezigde bewijsmiddelen in onderling verband en samenhang beschouwd af dat de stelling van verdachte, volgens welke de verweten handelingen met instemming van de vrouw, wier foto is aangeduidals E, hebben plaatsgevonden die zou hebben gezegd 'do something', als onjuist moet worden verworpen. Dat de vrouw met die woorden alle handelingen bedoeld heeft, die verdachte vervolgens met haar verrichte, is niet aannemelijk geworden, te minder nu zij zelf blijkens de film in geen enkel opzicht bewust heeft willen meemaken hetgeen zij volgens verdachte dan willen laten doen. Voorts doet de oorzaak waardoor zij fysiek buiten machte was tot tegenweer er niet toe. Het gaat er om dat de verdachte desondanks de hem verweten handelingen verrichtte. Bewijsverweer m.b.t. het onder 5 primair tenlastegelegde feit De raadsman heeft aangevoerd dat de verdachte niet als medepleger van het onder 5 primair tenlastegelegde feit kan worden beschouwd aangezien hij zelf geen van de handelingen betrekking hebbend op een delictsbestanddeel van art. 242 Sr (verkrachting BS) heeft verricht en uit de door de rechtbank gebezigde bewijsmiddelen evenmin kan volgen dat de verdachte ter uitvoering van een gezamenlijk plan met de ander zo nauw en volledig heeft samengewerkt dat op grond daarvan kan worden aangenomen dat zij verkrach- 18 NEMESIS
ting als medeplegers voor hun rekening hebben genomen. Het hof heeft dienaangaande het volgende ter terechtzitting, zoals ook tot het bewijs is gebezigd, waargenomen. De verdachte bevindt zich ten tijde van het begaan van het delict samen met de hem bekende D., en een vrouw... in één kamer. D. is naakt en laat zich door de verdachte op videoband filmen. De verdachte streelt met de vinger de vagina van de vrouw. D. verricht diverse seksuele handelingen met de vrouw en D. verkracht de vrouw vervolgens in aanwezigheid van de verdachte. De verdachte legt dit alles op video vast. De verdachte ziet wat er gebeurt maar grijpt niet in als D. hoewel de vrouw duidelijk meermalen tegenstribbelt en weerstand biedt, gemeenschap met haar afdwingt. Integendeel, verdachte blijft de scènes volgen en opnamen maken en bevredigt daarmee volgens eigen zeggen zijn seksuele behoefte. Voorts heeft de verdachte ook nog foto's van D en de vrouw gemaakt, welke film en foto's hij vervolgens voor eigen genoegen mee naar huis neemt. Het hof is van oordeel dat onder deze omstandigheden sprake is van een bewuste samenwerking en een gezamenlijke uitvoering en derhalve van medeplegen van verkrachting. Het hof leidt uit de gebezigde bewijsmiddelen in onderling verband en samenhang beschouwd, af dat de stelling van de verdachte en diens raadsman, volgens welke de verweten handelingen met instemming van de vrouw ... als niet op de feiten gebaseerd moet worden verworpen. Die instemming volgt niet vanzelfsprekend, zoals verdachte wil doen geloven, uit het feit dat de mannen voor haar seksuele diensten hebben betaald. Ter terechtzitting heeft verdachte toegegeven dat ook een prostituee niet gedwongen mag worden tot door haar niet gewenste handelingen. In dit geval blijkt uit de film overduidelijk dat de vrouw niet verder wilde,gaan, hetgeen behalve uit haar lichamelijk verzet ook bleek uit haar angstige kreetjes. Toch ging D met volledige instemming van verdachte door. De dwang en de feitelijkheden volgen uit het fysieke overwicht van D en de aanwezigheid daarbij van verdachte, die bovendien van zijn seksuele belangstelling had doen blijken door de streling van haar vagi- (...) Strafmotivering RECHTSPRAAK (...) Het hof stelt voorop dat het absoluut verwerpelijk is dat mensen als verdachte, vanuit hun welvarende samenleving in landen, waarin de economische achterstand zelfs kinderen dwingt zich te prostitueren, seks met die kinderen bedrijven. Dergelijk sekstoerisme getuigt van een ernstige verloedering van de in onze samenleving beleden normen van bescherming van kinderen tegen seksueel misbruik. Bovendien vormt dat toerisme een ernstige bedreiging voor de volksgezondheid in die landen, door de levensbedreigende besmetting met het HlV-virus. Van dat seksuele misbruik dient ieder zich ook op de Filippijnen, waar dat evenzeer strafbaar is, te onthouden. Verdachte kon en behoorde zich dat te realiseren. In dit geval is meer dan 'slechts' sekstoerisme aan de orde. De bijzondere ernst van zijn handelen ligt in de bewezenverklaarde seksuele handelingen met twee onmachtige <strong>vrouwen</strong> en in het medeplegen van een verkrachting. Dit één en ander rekent het hof hem zwaar aan. Ten aanzien van dit laatste feit houdt het hof enerzijds rekening met het gegeven dat de verdachte niet zelf geweld jegens het slachtoffer heeft gebruikt en anderzijds met het gegeven dat verdachte heeft nagelaten in te grijpen waar dit geboden was. (...) Ten aanzien van een derde Filippijns meisje - twaalf jaar oud - pleegde verdachte ontuchtige handelingen, waarbij hij, hoewel zij daarvan duidelijk zichtbaar een enorme afkeer had, zich door het meisje met de mond liet bevredigen. (...) Bij de bewezenverklaarde handelingen is het niet gebleven, zo is ter terechtzitting gebleken. Dat niet meer feiten zijn bewezenverklaard vindt ten dele zijn oorzaak in technisch-juridische beperkingen, die met name een gevolg zijn van het feit dat van enkele zichtbaar jonge slachtoffers op de Filippijnen de identiteit en daarmee de exacte leeftijd niet kon worden vastgesteld. Met name kon niet worden vastgesteld of deze meisjes jonger waren dan twaalf jaar, dan wel tussen de twaalf en zestien jaar. Noot In deze zaak voor het hof te 's-Gravenhage speelde in hoger beroep een strafzaak tegen een man die, kort gezegd, werd beschuldigd van sextoerisme. Het was voor het eerst dat er in Nederland iemand werd veroordeeld die in het buitenland, in casu de Filippijnen, sex had gehad met minderjarige prostituees. De Rechtbank 's-Gravenhage had hem in oktober 1996 veroordeeld tot een gevangenisstraf van vijf jaar (zie RN 1997, 689, m.nt. Stan Meuwese, zie voor een andere 'sekstoerisme'zaak, RN 1997,754). Deze zaak is bijzonder. Niet alleen vanwege het feit dat hier de eerste veroordeling van een 'sextoerist' volgde, maar ook omdat er een aantal juridische problemen speelt dat nauw verband houdt met het feit dat het hier gaat om sexueel misbruik van kindprostituees in de Filippijnen. Dergelijk misbruik is moeilijk bewijsbaar, enerzijds omdat het zich in het buitenland afspeelt, anderzijds omdat het slachtoffer geen aangifte doet. Door economische omstandigheden gedwongen moeten deze jeugdige slachtoffers zich immers in een land als de Filippijnen door prostitutie in leven houden. Dat betekent dat ze niet snel naar de politie zullen gaan om melding te maken van het feit dat een toerist sex met ze heeft gehad. En zedenzaken, waar het bewijs voornamelijk berust op de verklaring van het slachtoffer, zijn moeilijk hard te maken als deze ontbreekt. Daar komt nog bij dat als het om sex met jeugdigen tussen de twaalf en zestien jaar gaat, een aangifte, in de vorm van een klacht, zelfs vereist is ex art. 245 lid 2 Sr. Dat deze zaak toch tot een veroordeling leidde was te danken aan een foto-ontwikkelcentrale die de politie had getipt over kinderpornografische foto's. Naar aanleiding van deze tip hield de politie een huiszoeking bij de eigenaar van de foto's. Bij hem thuis vond de politie talloze foto's en filmmateriaal waarop zijn sexuele activiteiten met kinderen te zien waren. Onder meer is te zien dat de verdachte sex heeft met een jong Filippijns meisje dat gedrogeerd is en zodoende buiten bewustzijn, dat hij sexuele handelingen verricht met een volwassen, bewusteloze Nederlandse vrouw en er is te zien hoe de verdachte Van der S. een jonge Filippijnse prostituee filmt die verkracht wordt door ene D. Naar aanleiding van dit beeldmateriaal reizen twee agenten naar de Filippijnen om de minderjarige meisjes te traceren die op de video's te zien zijn. Uiteindelijk vinden ze een dertienjarig meisje dat een verklaring aflegt. Op basis van de verklaring van het meisje en het beeldmateriaal wordt de verdachte van zes feiten beschuldigd, kort samengevat: 1. het in voorraad hebben van kinderporno; 2. een ge- 1997 nr 6 19
Page 1 and 2: NOVEMBER/DECEMBER 1997 SEXUEEL MISB
Page 3 and 4: Bestrijding sexueel geweld verstand
Page 5 and 6: I ARTIKEL tuele algehele herziening
Page 7 and 8: ing in deze notitie. De motie Van d
Page 9 and 10: I KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMI
Page 11 and 12: KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMILI
Page 13 and 14: KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMILI
Page 15 and 16: ACTUAUTEITENKATERN Samenstelling El
Page 17 and 18: 2.5. Verworpen moet worden de opvat
Page 19 and 20: 5. Het oordeel van de Commissie De
Page 21 and 22: PENSIOEN Nr 798 (RN-kort) Rechtbank
Page 23 and 24: ken met die van Rechtbank Amsterdam
Page 25 and 26: sioenstortingsplicht als zelfstandi
Page 27 and 28: De ambtenaar van de burgerlijke sta
Page 29 and 30: het overige bewijsmateriaal louter
Page 31: het aan Y. toegebrachte leed uitzon
Page 35 and 36: volging neemt een aanvang vanaf het
Page 37 and 38: Verkrachting Nr812(RN-kort) Rechtba
Page 39 and 40: mende redenen van humanitaire aard
Page 41 and 42: duidt er op dat de werkzaamheden va
Page 43 and 44: Voor vrouwen die als zelfstandigen
Page 45 and 46: een specialis is ten opzichte van a
Page 47 and 48: 8. Voortgangsbrief emancipatiebelei
Page 49 and 50: ling op enig moment later in de pro
Page 51 and 52: het EG-verdrag plaatsgevonden. Het
Page 53 and 54: echt. 26 Ter aanvulling daarop kan
Page 55 and 56: wen in horizontaal perspectief, SEW
Page 57 and 58: Overwerkvergoeding voor deeltijders
Page 59 and 60: gens mij biedt het karakteriseren v
Page 61 and 62: WOMEN'S LEGAL STUDIES First Announc
Page 63 and 64: Seks en sport (...) Verkrachting is

november/december 1 9 9 7 vn-vrouwen verdrag roniek ... - Aletta

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?