november/december 1 9 9 7 vn-vrouwen verdrag roniek ... - Aletta

More documents

Recommendations

Info

Naar het oordeel van de rechtbank kan over de beantwoording van de door eiseres opgeworpen vraag naar het aan artikel 45 van de Overeenkomst te ontlenen recht op toelating en verblijf in redelijkheid geen twijfel bestaan. De rechtbank ziet dan ook geen aanleiding om op dit punt vragen te stellen aan het Hof van Justitie. Verweerder heeft de aanvraag van eiseres dus terecht getoetst aan het door hem gevoerde beleid ten aanzien van vreemdelingen die een zelfstandig beroep of bedrijf willen uitoefenen. 9. Dit beleid van verweerder is omschreven in hoofdstuk B12 van de Vc 1994. Ten aanzien van vreemdelingen die onderdaan zijn van één der landen waarmee de Europese Gemeenschappen en hun Lidstaten een Associatieovereenkomst hebben gesloten, zoals het geval is met Tsjechië, voert verweerder het beleid neergelegd in hoofdstuk B 12/4.2.3. Vc 1994. In dit beleid is bepaald dat de vreemdeling dient te voldoen aan de algemene voorwaarden die gelden voor toelating als zelfstandige, te weten dat de vreemdeling a) voldoet aan de algemene vereisten die voor de uitoefening van het bedrijf gelden, b) door de uitoefening van het bedrijf over voldoende middelen van bestaan kan beschikken, en c) geen gevaar voor de openbare rust, openbare orde of nationale veiligheid vormt. De aanvraag om toelating als zelfstandige wordt niet ingewilligd indien het - kort gezegd - tevens arbeid betreft die gewoonlijk in loondienst wordt verricht. 10. Verweerder stelt zich in dit verband primair op het standpunt dat prostitutie geen maatschappelijk geaccepteerde vorm van beroepsuitoefening is en niet kan worden beschouwd als reguliere arbeid noch als vrij beroep in het gangbaar juridisch spraakgebruik. Op deze grond kan eiseres zich dan ook volgens verweerder niet beroepen op de Overeenkomst en - naar de rechtbank begrijpt - evenmin op het vorenomschreven beleid. De rechtbank kan verweerder in dit standpunt niet volgen. Onweersproken staat in dit geding vast dat verweerder in 1988 aan een vreemdelinge met de Italiaanse nationaliteit, die om een vergunning tot verblijf als zelfstandige had verzocht en in haar levensonderhoud voorzag door prostitutie, als begunstigd EEG-onderdaan een vergunning tot verblijf voor het verrichten van arbeid heeft verleend. De rechtbank kan hieruit niet anders begrijpen, en verweerder heeft zulks ter zitting niet RECHTSPRAAK bestreden, dan dat verweerder in die beslissing prostitutie als economische activiteit heeft aangemerkt. Ter zitting heeft verweerder hieromtrent gesteld dat de reikwijdte van de Overeenkomst aanmerkelijk minder ver strekt dan die van het EG-verdrag, zodat de omstandigheid dat prostitutie onder het EGverdrag als economische activiteit wordt aangemerkt niet betekent dat prostitutie ook onder de Overeenkomst als zodanig móet worden aangemerkt. Verweerder heeft deze stelling, evenmin als de ACV naar wier advies in de bestreden beslissing wordt verwezen, op geen enkele wijze onderbouwd. Uit de preambule van de Overeenkomst volgt het gestelde verschil niet. Blijkens de preambule erkennen de verdragsluitende partijen dat het lidmaatschap van Tsjechië van de Europese Gemeenschap het einddoel is van Tsjechië en dat de Overeenkomst naar het oordeel van de partijen ertoe zal bijdragen dit doel te verwezenlijken. Voorts kan noch uit de tekst van de Overeenkomst noch uit de Memorie van Toelichting bij het voorstel van wet houdende goedkeuring van de Overeenkomst worden afgeleid dat de verdragsluitende partijen aan het begrip 'economische activiteiten anders dan in loondienst' uit artikel 45 van de Overeenkomst een andere betekenis hebben willen toekennen dan aan het begrip 'werkzaamheden anders dan in loondienst' zoals dat in artikel 52 van het EG-verdrag voorkomt. Het vorenstaande leidt de rechtbank tot de conclusie dat verweerder niet aannemelijk heeft gemaakt dat prostitutie niet als economische activiteit in de zin van de Overeenkomst is aan te merken. De door verweerder opgeworpen vraag of prostitutie een maatschappelijk geaccepteerde vorm van beroepsuitoefening is en kan worden beschouwd als reguliere arbeid of als vrij beroep in het gangbaar juridisch spraakgebruik, kan dan ook verder buiten beschouwing blijven. 11. Verweerder heeft voorts betoogd dat de door eiseres voorgenomen prostitutie een verboden activiteit is. Dit betoog faalt. Op grond van artikel 6.1 eerste en tweede lid, van de Algemene plaatselijke verordening van de gemeente Amsterdam is - kort gezegd - raamprostitutie weliswaar verboden, maar blijkens het derde lid van dit artikel kunnen Burgemeester en Wethouders plaatsen aanwijzen waar dit verbod niet van toepassing is. Daarbij kunnen regels in het belang van de openbare rust etc. worden gesteld. Bur- gemeester en Wethouders van de gemeente Amsterdam hebben van deze bepaling gebruik gemaakt om een prostitutiebeleid te voeren waarbij raamprostitutie op bepaalde locaties onder bepaalde voorwaarden en voorschriften wordt toegestaan. Uit de stukken en het onderzoek ter zitting is de rechtbank gebleken dat eiseres voornemens is als raamprostituee werkzaam te zijn op een locatie binnen een door de gemeente aangewezen zone waar raamprostitutie wórdt toegestaan. Gesteld noch gebleken is dat eiseres, die overigens al enige tijd op die wijze als raamprostituee werkzaam is, niet zal voldoen aan de door de gemeente gegeven voorschriften of zich overigens niet zal houden aan die voorschriften. Aldus bedreven, vormt de door eiseres^voorgenomen - en thans reeds uitgeoefende - raamprostitutie geen (verboden) gedraging waartegen door de Nederlandse overheid wordt opgetreden. 12. De rechtbank komt op grond van het hiervoor overwogene tot het oordeel dat het bestreden besluit niet wordt gedragen door de daaraan ten grondslag gelegde motivering. Hierbij komt dat niet is gesteld dat eiseres niet voldoet aan de (overige) voorwaarden van het hiervoor weergegeven beleid, zodat het beroep, onder vernietiging van het bestreden besluit, gegrond dient te worden verklaard. (...) . . Noot Prostitutie door buitenlandse vrouwen, in het bijzonder die van buiten de EU, blijft de overheid bezighouden. Eerst was er de Wet arbeid vreemdelingen (Wav) voor arbeid door een vreemdeling in dienst van een ander. Om een vreemdeling voor zich te laten werken is een tewerkstellingsvergunning nodig. Zonder dat werkt (en dus verblijft) de vreemdeling illegaal in Nederland. De Wav is ook op prostitutie van toepassing; voor arbeid door een vreemdeling in de prostitutie in dienstverband is dan ook een tewerkstellingsvergunning nodig. Maar de minister van Justitie bepaalde bij Amvb dat ten behoeve van prostitutie geen tewerkstellingsvergunningen worden verleend. Een vreemdeling van buiten de EU die geen andere voor arbeid geldige verblijfstitel heeft, werkt en verblijft dus illegaal in Nederland vanaf het moment dat zij - zonder de noodzakelijke maar niet te verkrijgen tewerkstellingsvergunning - in dienst van een ander in de prostitutie werkt. 28 NEMESIS
Voor vrouwen die als zelfstandigen in Nederland in de prostitutie willen werken, lijkt de situatie iets anders, in het bijzonder voor degenen die afkomstig zijn uit landen die per overeenkomst met de EU zijn geassocieerd. Dat zijn enkele Oosteuropese landen, zoals Polen, Tsjechië, Slowakije, Bulgarije, Roemenië, Hongarije, en de Baltische staten. In deze associatie-overeenkomsten is de mogelijkheid tot vrije vestiging als zelfstandige geopend. Onderdanen van deze geassocieerde landen hebben bij vestiging binnen de EU recht op een behandeling 'die niet minder gunstig is dan die welke aan de eigen onderdanen wordt verleend'; onder 'vestiging' wordt daarbij verstaan het recht op toegang tot en uitoefening van economische activiteiten anders dan in loondienst. Het ministerie van Justitie tracht echter vrije vestiging van prostituees te voorkomen door te beschikken dat prostitutie geen 'economische activiteit' is in de zin van de overeenkomsten. Prostitutie is 'geen maatschappelijk geaccepteerde vorm van beroepsuitoefening' en kan niet worden beschouwd als 'reguliere arbeid noch als vrij beroep in het gangbaar juridisch spraakgebruik'. Een prostituee die hiertegen in beroep gaat voert aan dat prostitutie wel degelijk een economische activiteit in de zin van het verdrag is, en wijst daarbij onder andere op een beschikking van de staatssecretaris van Justitie bijna tien jaar geleden waarin aan een Italiaanse vrouw, die als zelfstandig werkende prostituee in haar onderhoud voorzag een verblijfsvergunning 'voor het verrichten van arbeid' is verleend (dd. 24 november 1988, nr. 8609.02.005 Hz, MR 1989, 22). Als voor EU-onderdanen prostitutie arbeid is, is het dat ook op zijn minst voor onderdanen uit met de EU geassocieerde landen; in ieder geval dat vereisen de associatieovereenkomsten. Gewezen had ook nog kunnen worden op een andere inconsequentie in het Nederlandse vreemdelingenbeleid: als het om tewerkstelling en verblijf in Nederland gaat is prostitutie arbeid, waarvoor dan ook volgens de Wav een (zij het per definitie niet te verkrijgen) tewerkstellingsvergunning en een voor arbeid geldige verblijfstitel noodzakelijk zijn; maar als het vrije vestiging als zelfstandige betreft zou prostitutie plotseling geen arbeid meer zijn. In de gepubliceerde uitspraak, in casu een Tsjechische vrouw, vernietigt de rechter deze beschikking op grond van een motiveringsgebrek. Het ministerie RECHTSPRAAK heeft onvoldoende duidelijk gemaakt waarom prostitutie geen economische activiteit in de zin van de associatieovereenkomsten is. Het ministerie moet zijn motivering herzien. Wordt dus vervolgd. In een ding blijkt het Nederlandse prostitutiebeleid ondertussen wel degelijk consequent: prostituees van buiten de EU worden met alle mogelijke en - naar het zich in deze zaak laat aanzien - onmogelijke middelen geweerd. Roelof Haveman VROUWENHANDEL Nr817 Rechtbank Almelo 27 februari 1997 NJ 1997, 432 Mr Breitbarth OM tegen P.A.H. Vrouwenhandel, mensenhandel Art. 250ter Sr Is geweld, misleiding of misbruik van overwicht een noodzakelijk bestanddeel voor mensenhandel als het om minderjarigen gaat? De verdachte wordt ontslagen van rechtsvervolging omdat in de tenlastelegging het bestanddeel geweld, misleiding of misbruik van overwicht niet is opgenomen en derhalve hetgeen is tenlastegelegd niet valt onder artikel 250ter Wetboek van Strafrecht. De politierechter is door de inhoud van vorenstaande bewijsmiddelen, waarop na te melden beslissing steunt, tot de overtuiging gekomen en acht wettig bewezen dat verdachte (P.A.H.; red.) het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat: hij, in de periode van 15 juli 1995 tot 9 augustus 1995, te Hengelo (O) en/öf elders in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, ten aanzien van een persoon, genaamd V.C.M, (geboren op 16 maart 1981), die de leeftijd van 16 jaren nog niet had bereikt, enige handeling heeft ondernomen waarvan hij en zijn mededader wisten of redelijkerwijs moesten vermoeden dat die V.C.M, daardoor in de prostitutie zou belanden, immers hebben verdachte en zijn mededader een advertentie geplaatst waarin hij/zij vrouwen uitnodigden zich beschikbaar te stellen tot het tegen betaling verrichten van sexuele handelingen met derden en hebben verdachte en zijn mededader die V.C.M, op een lijst geplaatst met daarop de namen van vrouwen die beschikbaar waren tot het tegen betaling verrichten van sexuele handelingen met derden. Tot deze beslissing geven reden de in die bewijsmiddelen voorkomende feiten en omstandigheden. De politierechter acht niet bewezen hetgeen verdachte meer of anders is tenlastegelegd, zodat hij daarvan behoort te worden vrijgesproken. Het bewezene levert naar het oordeel van de politierechter geen strafbaar gesteld feit op. Dit behoeft de volgende toelichting: De politierechter acht weliswaar wettig en overtuigend bewezen dat het 'feitencomplex' dat aan verdachte tenlaste is gelegd door verdachte is begaan. Hij is echter tevens van oordeel dat dit 'feitencomplex' niet valt onder het bereik van een der leden van artikel 250ter Sr, maar - met de verdediging - dat dit valt onder het bereik van artikel 247 Sr en dat is niet tenlastegelegd. In de huidige redactie van artikel 250ter, eerste lid, Sr vormt het gebruikmaken van enigerlei vorm van dwang of een ander ongeoorloofd middel - waaronder begrepen het misbruik maken van uit feitelijke omstandigheden voortvloeiende beperkingen van de mogelijkheid van de ander om in vrijwilligheid een keus te maken of hij/zij zich al dan niet wenst te prostitueren - immers een (blijkens de MvT daarin te lezen) bestanddeel van het misdrijf. Tot die omstandigheden behoort ook het gebrek aan rijpheid van die ander om in staat te zijn de gevolgen van zijn/haar handelen te overzien en vervolgens zelfstandig een beslissing te nemen. In het onderhavige geval staat vast dat de ander een meisje dat de leeftijd van zestien jaar nog niet bereikt had was. De politierechter gaat er derhalve van uit dat zij de vorenbedoelde rijpheid nog niet had. Tevens staat in het onderhavige geval vast dat dit meisje zich eigener beweging telefonisch bij verdachte heeft gemeld naar aanleiding van een advertentie waarin vrouwen/meisjes werden gevraagd voor activiteiten die onder het hoofdstuk prostitutie gerangschikt moeten worden en dat zij desgevraagd heeft medegedeeld ouder dan achttien jaar te zijn, waarna zij door verdachte op een lijst is geplaatst waarop de namen van vrouwen die beschikbaar waren voor het tegen betaling verrichten van seksuele handelingen met derden zijn geplaatst. 1997 nr 6 29
Page 1 and 2: NOVEMBER/DECEMBER 1997 SEXUEEL MISB
Page 3 and 4: Bestrijding sexueel geweld verstand
Page 5 and 6: I ARTIKEL tuele algehele herziening
Page 7 and 8: ing in deze notitie. De motie Van d
Page 9 and 10: I KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMI
Page 11 and 12: KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMILI
Page 13 and 14: KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMILI
Page 15 and 16: ACTUAUTEITENKATERN Samenstelling El
Page 17 and 18: 2.5. Verworpen moet worden de opvat
Page 19 and 20: 5. Het oordeel van de Commissie De
Page 21 and 22: PENSIOEN Nr 798 (RN-kort) Rechtbank
Page 23 and 24: ken met die van Rechtbank Amsterdam
Page 25 and 26: sioenstortingsplicht als zelfstandi
Page 27 and 28: De ambtenaar van de burgerlijke sta
Page 29 and 30: het overige bewijsmateriaal louter
Page 31 and 32: het aan Y. toegebrachte leed uitzon
Page 33 and 34: ting als medeplegers voor hun reken
Page 35 and 36: volging neemt een aanvang vanaf het
Page 37 and 38: Verkrachting Nr812(RN-kort) Rechtba
Page 39 and 40: mende redenen van humanitaire aard
Page 41: duidt er op dat de werkzaamheden va
Page 45 and 46: een specialis is ten opzichte van a
Page 47 and 48: 8. Voortgangsbrief emancipatiebelei
Page 49 and 50: ling op enig moment later in de pro
Page 51 and 52: het EG-verdrag plaatsgevonden. Het
Page 53 and 54: echt. 26 Ter aanvulling daarop kan
Page 55 and 56: wen in horizontaal perspectief, SEW
Page 57 and 58: Overwerkvergoeding voor deeltijders
Page 59 and 60: gens mij biedt het karakteriseren v
Page 61 and 62: WOMEN'S LEGAL STUDIES First Announc
Page 63 and 64: Seks en sport (...) Verkrachting is

november/december 1 9 9 7 vn-vrouwen verdrag roniek ... - Aletta

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?