november/december 1 9 9 7 vn-vrouwen verdrag roniek ... - Aletta

More documents

Recommendations

Info

in strijd met een aantal met name genoemde bepalingen van nationaal, Europees en internationaal recht. Er is geen rechtvaardigingsgrond voor de benadeling van deze groep vrouwen. De wetgever is al doende artikel 1637i BW te schrappen omdat geen van de motieven die destijds bij de totstandkoming van de wet op de arbeidsovereenkomst zijn aangevoerd nu nog valide zijn. Daarop dient nu reeds geanticipeerd te worden. * Verweerder heeft de stellingen van eiseres gemotiveerd bestreden. Beoordeling van het geschil Verzekerd ingevolge artikel 3 van de WW is de werknemer die in privaatrechtelijke dienstbetrekking staat. Ter beantwoording van de vraag of er sprake is van een privaatrechtelijke dienstbetrekking in het kader van de toepassing van het sociale verzekeringsrecht dient de arbeidsverhouding tussen eiseres en S te worden getoetst aan de gangbare materiële maatstaven voor een arbeidsovereenkomst naar burgerlijk recht. Blijkens de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep zijn de begrippen dienstbetrekking in de zin van de WW en dienstbetrekking in civielrechtelijke zin echter niet identiek. Ook in de onderhavige situatie ziet de rechtbank aanleiding om aan de hand van de bovenbedoelde materiële maatstaven te toetsen of er sprake is van een privaatrechtelijke dienstbetrekking als bedoeld in de WW. Dat is het geval indien aan de in het algemeen voor het aannemen van een arbeidsovereenkomst geldende vereisten is voldaan, te weten de persoonlijke arbeidsverrichting, de verplichting tot loonbetaling en de gezagsverhouding. Daarbij komt naar het oordeel van de rechtbank aan de huwelijksrelatie materiële betekenis toe in het geheel van de feitelijke omstandigheden. In dit verband acht de rechtbank het, gelet op de hierboven weergegeven feiten en op hetgeen eiseres daaromtrent in de beide zittingen heeft verklaard, aannemelijk dat eiseres vanaf 1 februari 1987 tot aan haar uitval op 15 november 1990 onafgebroken in dienst is geweest van E voor 40 uur per week op dezelfde of vergelijkbare condities wat betreft arbeidsvoorwaarden en aard en inhoud van het werk als andere werknemers in het bedrijf. Al voordat zij bij het bedrijf in dienst trad, had zij een persoonlijke relatie met de eigenaar van het bedrijf, welke echter niet in de weg stond aan haar positie als werknemer. Dat er sprake was van een ver- RECHTSPRAAK plichting tot persoonlijke dienstverrichting en een verplichting tot loonbetaling is niet in geschil. Evenmin is in geschil dat er tot 19 oktober 1990 sprake was van een gezagsverhouding. Op die datum ontstaat er in zoverre een nieuwe situatie dat eiseres en S in het huwelijk treden. Naar zij ter zitting hebben toegelicht was die stap op dat moment vooral ingegeven door de zwangerschap van eiseres. In het kader van de onderhavige beoordeling trad er materieel bezien als gevolg van het huwelijk op 19 oktober 1990 geen wijziging op in hun onderlinge verhouding als werkgever en werknemer, noch in de positie van eiseres als werknemer in het bedrijf. Na 15 november 1990 heeft eiseres in verband met ziekte niet meer gewerkt. Gelet op al deze feiten en omstandigheden, is de rechtbank niet tot de overtuiging kunnen komen dat per 19 oktober de gezagsverhouding tussen eiseres als werknemer enerzijds en S als werkgever anderzijds is komen te vervallen, slechts door het enkele feit van hun huwelijkssluiting. Aan de huwelijksrelatie - en daarmee aan artikel 1637i BW - komt in dit geval in het kader van de beoordeling van de dienstbetrekking in de zin van de Werkloosheidswet naar het oordeel van de rechtbank niet die absolute betekenis toe die verweerder daaraan gehecht wil zien. Bovendien heeft de wetgever na een jarenlange voorbereiding besloten genoemd artikel 1637i BW te schrappen, zoals blijkt uit de Wet van 6 juni 1996, houdende vaststelling van titel 7.10 (arbeidsovereenkomst) van het nieuw Burgerlijk Wetboek, Staatsblad 1996, 406, van 1 augustus 1996. Bezien in het geheel van de feitelijke omstandigheden kan in het onderhavige geval niet gezegd worden dat de arbeidsverhouding per 19 oktober 1990 - ineens - wordt beheerst door die huwelijksrelatie. De rechtbank komt gelet op het vorenoverwogene dan ook tot het oordeel dat in het onderhavige geval ook op en na 19 oktober 1990 voldaan was aan de voorwaarden voor het aannemen van een dienstbetrekking in de zin van artikel 3 WW. Het bestreden besluit komt derhalve wegens strijd met artikel 3 WW voor vernietiging in aanmerking. Verweerder zal alsnog met inachtneming van de overige bepalingen van de WW dienen te beslissen op eiseresses aanvraag om een WW-uitkering met ingang van 8 juli 1991. (...) WWV Nr814(RN-kort) Centrale Raad van Beroep 26 november 1996 Nr 95/1739 WWV B&W Gemeente Boxmeer, appellant en H,gedaagde Wwv, EG-richtlijn Art. 4 lid 1 EG-richtlijn 79/7, Invoeringswet Stelselherziening art. 3 lid 2 De vraag is aan de orde of de nieuwe overgangsregeling, die een termijn stelt van een halfjaar voor vrouwen om alsnog een WWV-uitkering aan te vragen, in strijd is met EG-richtlijn 79/7. Een termijn van zes maanden acht de Raad niet te kort om de uit de derde richtlijn voortvloeiende rechten alsnog te effectueren. De Raad stelt daarbij geen vragen over de kenbaarheid van de regeling voor de vrouwen met een Wwv-recht. VREEMDELINGEN Nr815 Rechtbank 's-Gravenhage 24 oktober 1996 Nr Awb 94/6175 Vrwet Mr De Jong-van Dooijeweert P, verzoekster, advocaat A.C.M, tegen de Staatssecretaris van Justitie, verweerder, gemachtigde D.H. van der Vlier Klemmende redenen humanitaire aard, mishandeling, gezinsleven Vc Bl/2.3, art. 32 lid 1 aanhef en onder bVw Een Turkse vrouw is binnen de termijn (van drie jaar getrouwd waarvan het laatste legaal in Nederland) gescheiden; Voortgezet verblijf is haar geweigerd, zij dreigt binnenkort uitgezet te worden. Zij verzoekt om schorsing van de beslissing tot uitzetting. De vrouw werd binnen haar huwelijk ernstig mishandeld en is gevlucht naar een Blijf-van-mijn-Lijf-huis. Tijdens het huwelijk is een kind geboren. Na scheiding heeft zij het gezag over het kind en is er een omgangsregeling getroffen met de vader. De president is van oordeel dat haar verzoek kans van slagen heeft en schorst de uitzetting. Verweerder heeft niet doen blijken dat hij de beslissing heeft getoetst aan de klem- 24 NEMESIS
mende redenen van humanitaire aard ten aanzien van de situatie van gescheiden vrouwen bij terugkeer naar het land van herkomst. Er is onvoldoende gebleken dat er opvang in Turkije aanwezig is. Niet meegewogen is het verblijf in een Blijf-vanmijn-lijf-huis. Als algemeen bekend mag worden verondersteld dat een zeer jeugdig kind er belang bij heeft contact te hebben met zijn vader. Ook dit belang is onvoldoende meegewogen. (...) II Overwegingen 1. Aan de orde is de vraag of er aanleiding bestaat de uitzettingsbeslissing te schorsen en een daartoe strekkende voorlopige voorziening te treffen. In artikel 32 lid 1 aanhef en onder b Vw is bepaald dat uitzetting achterwege blijft indien er aanleiding bestaat om aan te nemen dat het bezwaar gericht tegen het besluit dat strekt tot weigering van de toelating, een redelijke kans van slagen heeft. De beslissing uitzetting niet achterwege te laten dient te worden geschorst indien verweerder heeft gehandeld in strijd met bovengenoemde wettelijke bepaling. Voorts dient uitzetting vooralsnog achterwege te blijven indien verweerder in de gegeven omstandigheden anderszins heeft gehandeld in strijd met rechtsregels, waaronder de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. 2. De president gaat uit van de volgende feiten. Op 15 januari 1992 is verzoekster Nederland ingereisd. Op 10 juni 1993 is zij in het huwelijk getreden met D., met de Nederlandse nationaliteit. Verzoekster heeft vervolgens op 16 juni 1993 een aanvraag ingediend tot verlening van een vergunning tot verblijf bij echtgenoot. Deze aanvraag is ingewilligd en laatstelijk verlengd tot 28 april 1996. In 1994 is uit het huwelijk een zoon, F.D., geboren. Verzoekster is gedurende haar huwelijk regelmatig ernstig mishandeld hetgeen in juni 1995 heeft geleid tot een noodverblijf in het 'blijf-van-mijn-lijf-huis' de Roggeveen te Amsterdam. Eenmaal heeft zij aangifte gedaan van de mishandeling. Op 8 juni 1995 heeft de echtgenoot van verzoekster een verzoek voorlopige voorzieningen voorafgaand aan de echtscheiding ingediend. Bij beschikking van de arrondissementsrechtbank te Amsterdam van 12 juli 1995 is bepaald dat verzoekster voorlopig haar minderjarige zoon kreeg toevertrouwd. Tevens is een voorlopige omgangsregeling getroffen RECHTSPRAAK tussen F en zijn vader. Verzoekster kreeg het gebruik van de echtelijke woning toegewezen. Met ingang van 12 juli 1995 bestaat er. tussen verzoekster en haar echtgenoot geen duurzame samenleving meer. De echtscheiding tussen hen is op 8 mei 1996 uitgesproken. Bij diezelfde uitspraak heeft de rechtbank verzoekster belast met de uitoefening van het gezag over haar minderjarige zoon. Tevens heeft de rechtbank bepaald dat de bij voorlo'pige voorziening vastgestelde omgangsregeling zal blijven voortduren en dat de behandeling omtrent de definitieve, uitgebreidere omgangsregeling zal worden aangehouden totdat verzoeksters voormalige echtgenoot over een eigen woning beschikt. 3. Verzoekster meent dat klemmende redenen van humanitaire aard tot toelating nopen. Het feit dat verzoekster in haar huwelijk met een man die voorheen de Turkse nationaliteit bezat, werd mishandeld leidt bij haar terugkeer naar Turkije tot onrechtvaardig grote problemen. Daarbij komt dat verzoekster als een gescheiden vrouw met een zoon welke zoon niet de Turkse nationaliteit heeft, terugkeert. Bovendien heeft verzoekster in Turkije jaren geleden een mislukt huwelijk gehad, welk uitmondde in een echtscheiding. Vanwege dit schandaal had verzoekster in Turkije geen (sociaal) leven meer. Nu ook haar huwelijk in Nederland is mislukt en haar familieleden in Turkije op de hoogte zijn gebracht van haar aangifte terzake van mishandeling tegen D zou de situatie voor Verzoekster een kennelijk onredelijke hardheid opleveren indien zij zou dienen terug te keren naar Turkije. Ter ondersteuning van bovenstaande dient de brief die verzoekster van haar vader ontving. Uit deze (ongedateerde) brief blijkt dat verzoekster in Turkije niet meer door haar familie wordt geaccepteerd daar zij tot tweemaal toe haar familie te schande heeft gemaakt. Uit een brief van 29 februari 1996 afkomstig van de vereniging voor vrouwen uit Turkije in Amsterdam blijkt dat verzoekster als gescheiden vrouw met een kind in Turkije geen gebruik zal kunnen maken van de sociale voorzieningen en maatschappelijke hulp aldaar. Zij zal om te kunnen leven een baan en een huis dienen te vinden hetgeen heel moeilijk zal worden daar zij de zorg heeft voor haar kind en niet kan rekenen op enige hulp van familie of vrienden. Zij voert tevens aan dat zij het in het belang van haar kind acht dat hij contact heeft met zijn vader in Nederland. 4. Verweerder stelt zich op het standpunt dat verzoekster niet meer voldoet aan de beperking waaronder haar verblijf hier te lande werd toegestaan. Niet is gebleken dat het onverantwoord zou zijn om verzoekster naar het land van herkomst te laten terugkeren. Van verregaande inburgering is geen sprake. Tevens is niet gebleken dat verzoekster zich niet meer in het land van herkomst staande zou kunnen houden. Mitsdien kan aan verzoekster verblijf worden geweigerd. Er zijn geen feiten of omstandigheden op grond waarvan verzoekster om andere klemmende redenen van humanitaire aard verblijf voor het door verzoekster beoogde doel dient te worden toegestaan. De weigering om verzoekster voorgezet verblijf toe te staan betekent geen schending van art. 8 EVRM. Er is sprake van gezinsleven tussen verzoekster en haar kind en tussen de vader en het kind. Aangezien het kind is toegewezen aan verzoekster is er sprake van inmenging in het recht op eerbiediging van het gezinsleven tussen de vader en het kind. Deze inmenging is gerechtvaardigd in het belang van het economisch welzijn van Nederland en de bescherming van rechten en vrijheden van anderen. Gelet op de zeer jeugdige leeftijd kan van het kind worden gevergd dat hij zijn moeder volgt. Niet is gebleken dat de vader een frequent en regelmatig contact met zijn kind heeft. De bestaande omgangsregeling is niet bestendig en de vader levert ook geen bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van zijn kind. Bijzondere feiten of omstandigheden waaruit een positieve verplichting voortvloeit hier te lande verblijf toe te staan doen zich niet voor. De president overweegt het volgende. 5. Ingevolge artikel 11 lid 5 Vw kan het verlenen van een vergunning tot verblijf, evenals de verlenging van een dergelijke vergunning, aan een vreemdeling worden geweigerd op gronden aan het algemeen belang ontleend. Hiervan kan, gelet op het bepaalde in artikel 12, aanhef en onder d Vw, sprake zijn, indien - voor zover hier van belang - niet meer wordt voldaan aan de beperking die aari de reeds verleende vergunning verbonden is. 6. Verweerder voert bij de toepassing van dit artikellid het beleid dat vreemdelingen niet voor toelating in aanmerking komen, tenzij met hun aanwezigheid hier te lande een wezenlijk Nederlands belang is gediend, dan wel klemmende redenen van humanitaire aard of verplichtingen voortvloeiende 1997 nr 6 25
Page 1 and 2: NOVEMBER/DECEMBER 1997 SEXUEEL MISB
Page 3 and 4: Bestrijding sexueel geweld verstand
Page 5 and 6: I ARTIKEL tuele algehele herziening
Page 7 and 8: ing in deze notitie. De motie Van d
Page 9 and 10: I KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMI
Page 11 and 12: KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMILI
Page 13 and 14: KRONIEK VAN HET PERSONEN- EN FAMILI
Page 15 and 16: ACTUAUTEITENKATERN Samenstelling El
Page 17 and 18: 2.5. Verworpen moet worden de opvat
Page 19 and 20: 5. Het oordeel van de Commissie De
Page 21 and 22: PENSIOEN Nr 798 (RN-kort) Rechtbank
Page 23 and 24: ken met die van Rechtbank Amsterdam
Page 25 and 26: sioenstortingsplicht als zelfstandi
Page 27 and 28: De ambtenaar van de burgerlijke sta
Page 29 and 30: het overige bewijsmateriaal louter
Page 31 and 32: het aan Y. toegebrachte leed uitzon
Page 33 and 34: ting als medeplegers voor hun reken
Page 35 and 36: volging neemt een aanvang vanaf het
Page 37: Verkrachting Nr812(RN-kort) Rechtba
Page 41 and 42: duidt er op dat de werkzaamheden va
Page 43 and 44: Voor vrouwen die als zelfstandigen
Page 45 and 46: een specialis is ten opzichte van a
Page 47 and 48: 8. Voortgangsbrief emancipatiebelei
Page 49 and 50: ling op enig moment later in de pro
Page 51 and 52: het EG-verdrag plaatsgevonden. Het
Page 53 and 54: echt. 26 Ter aanvulling daarop kan
Page 55 and 56: wen in horizontaal perspectief, SEW
Page 57 and 58: Overwerkvergoeding voor deeltijders
Page 59 and 60: gens mij biedt het karakteriseren v
Page 61 and 62: WOMEN'S LEGAL STUDIES First Announc
Page 63 and 64: Seks en sport (...) Verkrachting is

november/december 1 9 9 7 vn-vrouwen verdrag roniek ... - Aletta

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?