Bijlage 2 - Stichting Papua Erfgoed

Bijlage 2: Javaanse Jongens op tournee
De meldingen van incidenten waarbij het Indonesische
leger, de politie of de speciale veiligheidsdiensten buitensporig
en vaak ook systematisch geweld gebruikten tegen
Papoea's zijn legio. Deze meldingen komen uit vele,
uiteenlopende bronnen. Zo zijn er de beschrijvingen van
buitenlandse reizigers die in de vier decennia van het Indonesische
bestuur een bezoek aan het land der Papoea's
brachten. Ik verwijs daarvoor onder meer naar de Britten
Lewis en Monbiot, de Australiërs Flannery, Osborne en
Mitton en onze landgenoot Bart Vos (allen genoemd in de
literatuurlijst) en naar rapporten van instituten als Amnesty
International, Human Rights Watch en het in de
tekst genoemde rapport van de rechtenfaculteit van Yale.
Wat deze instituten betreft geldt overigens dat zij
slechts uit de tweede hand kunnen rapporteren omdat
hen stelselmatig de toegang tot dit deel van Indonesië
werd en wordt ontzegd. Vanzelfsprekend bemoeilijkt dit
ook het verkrijgen van zicht op de omvang van het aantal
slachtoffers. Het aantal vluchtelingen dat is uitgeweken
naar Papua New Guinee wordt veelal op 100.000 geschat.
Die taxatie is gebaseerd op tellingen in de over de grens
gelegen vluchtelingenkampen. Het is moeilijker om zicht
te krijgen op het aantal dodelijke slachtoffers van Indonesisch
geweld. Verschillende Westerse bronnen spreken
van 100.000 tot 200.000 doden. Dat is een flinke
bandbreedte maar het probleem is dan ook dat, zoals gezegd,
dit deel van Indonesië al jaren lang verboden gebied
is voor organisaties als Amnesty International en
141