Bijlage 2 - Stichting Papua Erfgoed

in de westerse cultuur veelal geplaatst in een kader van
voortdurende veranderingen en dat wordt dan weer
meestal benoemd in termen van 'vooruitgang'.
Veel schrijvers plaatsen dat in het joods-christelijke
kader van de lange en moeizame weg van Schepping naar
Hiernamaals c.q. Laatste Oordeel (Eigenlijk zou dat beter
een christelijk-islamitisch kader moeten heten, omdat in
de oudste joodse geschriften minder nadruk ligt op de
heerlijkheid - of ellende - van een hiernamaals, maar dit
terzijde). Dit 'lineaire' kader wordt dan weer geplaatst tegenover
dat van andere, voornamelijk niet-westerse culturen
— en hier wordt dan in 9 van de 10 gevallen het
boeddhisme als eerste genoemd — die een meer 'cyclische'
kijk op de tijd hebben. Of, in termen van de hedendaagse
theoretische fysica: na de oerknal en het daarop volgende
uitdijen zal het universum ooit weer eens gaan contracteren,
gaan samenklonteren tot een 'tijdloze' hoeveelheid
energie — om daarna waarschijnlijk opnieuw met weer
een Big Bang uiteen te spatten. Voor wie iets geruststellends
in deze denkwijze mag vinden: de Grote Cyclus van
de Maya's eindigt op 23 december 2012 — een datum die
voor de meesten van ons te overzien is.
De vooruitgang dus. In de Baliemvallei zien we op meer
plekken dan ons lief is de kerken omhoogsteken. En
rondom die kerken verrijzen ook nieuwe huizen, geen Papoeahutten
maar echte huizen. Soms staat daar nog een
traditionele Papoeahut naast. De kans is dan groot dat de
Papoea's zelf nog in die hut wonen en het huis gebruiken
om de varkens te stallen of dat ze er een andere creatieve
bestemming voor hebben gevonden. Het schijnt ook wel
voor te komen dat er in het huis alsnog een traditionele
hut wordt gebouwd. Maar natuurlijk zijn ze niet volledig
resistent tegen de geïmporteerde vooruitgang. De eerste
blanken, 65 jaar geleden, werden — vanwege hun bleke
94