Bijlage 2 - Stichting Papua Erfgoed

kelijke waarnemers slechts in bepaalde delen van Irian
Jaya/Papoea Barat werden toegelaten en ook de persvrijheid
in Indonesië — zeker in die periode — beperkt was.
In de zomer van 1981 verplaatste de campagne 'Clean
Sweep' zich naar het Centrale Hooggebergte. Dorpen
werden bestookt met napalm en chemische wapens. De
schattingen over het aantal slachtoffers lopen uiteen van
2.500 tot 13.000 doden.
In februari 1984 werd een mislukte opstand van OPMers
in Jayapoera op zeer gewelddadige wijze beantwoord.
Binnen enkele maanden waren meer dan 10.000 Papoea's
uit dit grensgebied naar buurland Papua New Guinee
gevlucht. Voor de regering aldaar werd de vluchtelingenstroom
een steeds groter probleem en er werden onderhandelingen
geopend met Indonesië over de condities
waaronder de vluchtelingen zouden kunnen terugkeren.
Nadat eerst in december 1984 acht teruggekeerde
Papoea's en in 1985 nog eens twaalf gerepatrieerde vluchtelingen
meteen weer door de Indonesische autoriteiten
waren opgepakt en afgetuigd zwichtte de regering van
Papua New Guinee, mede onder druk van Australië, en
werden de pogingen om de vluchtelingen terug te sturen
gestaakt en hun opvang verbeterd.
Op 24 oktober 1993 werd het dorpje Okpoko, dicht bij de
grens met Papua New Guinee overvallen door militairen
van het 732 e bataljon van het Indonesische leger. De inval
vond plaats om circa 10 uur 's avonds, toen het hele dorp
in diepe slaap was. De aanleiding was dat de Indonesiërs
Okpoko beschouwden als een schuilplaats van OPMrebellen,
een beschuldiging die door missionarissen uit
de omgeving stellig werd tegengesproken.
Toen de zoektocht van de militairen niets opleverde
werden vier Papoea's geboeid op hun buik gelegd en met
145