Bijlage 2 - Stichting Papua Erfgoed

Anders gezegd: er is hier één bepaalde boom, midden
in dit oerwoud, waar ze elke ochtend een voorstelling geven,
zo'n tien tot vijftien meter boven de begane grond.
Stel je voor, hier, aan de rand van de Stille Oceaan, nabij
het vasteland van Nieuw Guinea, op het uiterste westen
van het eiland Yapen, elke dag op hetzelfde tijdstip, op
hetzelfde perceel bos en in dezelfde boom. Ook heel bijzonder
is dat eigendomsrechten hier niet worden uitgeoefend
per kavel, maar per boom. Ergens op Yapen loopt
dus een Papoea rond die kan beweren dat dit zijn boom is
en waarschijnlijk ook dat hij, daarvan afgeleid, de eigenaar
is van de paradijs vogels.
Vandaag wordt het optreden jammer genoeg verstoord
doordat het, tegelijk met het opkomen van de zon, zachtjes
maar hardnekkig gaat regenen en kennelijk vinden
ook paradijsvogels dat niet plezierig. De voorstelling
wordt ingekort en wij wandelen en varen weer terug naar
Poom.
Bij daglicht blijkt dat het dorp voor een klein deel ook
op het vasteland is gebouwd, in een lint langs het strand.
Daar prijkt opeens, tussen de palmbomen, pontificaal,
een kennelijk nog niet zo lang geleden gebouwde, onbeschaamd
grote kerk. Er wordt ons verzekerd dat iedereen
in Poom het protestantse geloof is toegedaan. Naast de
kerk is een school en aan het laantje langs het strand
staan keurige huisjes op keurige kaveltjes met keurig aangeharkte
tuintjes. Het roept associaties op met een nieuwbouwwijk
in Holland. Dit is zo'n plek waar westerse bezoekers
tegen elkaar zeggen dat "je de vooruitgang nu
eenmaal niet kunt tegenhouden". Als we later die ochtend
weer vertrekken loopt opnieuw het hele dorp uit.
We brengen een paar dagen door in een kustdorp op het
eilandje Moisindi, ergens tussen Yapen en Biak. Als je
langs het strand gaat wandelen ben je na een uur weer
32