Bijlage 2 - Stichting Papua Erfgoed

In een van de wijken buiten het centrum van Jayapoera
treffen we Bas Jouwe, die zich voorstelt als 'een neef'
van Nicolaas en even later ook Nicolaas' tweede zoon Jacob.
Bas Jouwe is een goede zestiger, een man die een aantal
hoge functies bekleedde. Zo was hij van 1981 tot 1991
'bupati', een soort regent, van het districts Jayapoera.
Wat deze functie in die jaren voorstelde blijft wat onduidelijk,
in antwoord op mijn vragen hierover begint hij er
wat omheen te zwatelen dus het is wel duidelijk dat we
hier te maken hebben met een geroutineerde bestuurder.
Verder maakt hij, oppervlakkig gezien, een opgewekte
indruk. Dreigende stiltes vult hij onmiddellijk op met
Oud-Hollandse meezingers zoals De klok van Arnemuiden,
of met de mededeling dat, "in naam van Oranje", de
poort open moet. Het kost niet veel moeite om, achter dit
masker van luidruchtige en clowneske vrolijkheid, een
wereld van tragiek te zien.
Jacob is de tweede zoon van Nicolaas; hij ziet er uit als
een jaar of vijftig en maakt een uitgebluste indruk. Als
zijn oom Bas ons aan hem voorstelt zit hij betèlnoten kauwend
aan een tafel voor zijn huis, een paar rode strepen
op zijn kin waarlangs het notensap naar buiten is gesijpeld.
Hij lijkt voor weinig za,ken nog belangstelling op te
brengen, behalve dan misschien voor zijn kleinkind.
Maar hij is desgevraagd bereid op te staan om samen met
oom Bas op de foto te gaan, met de Humboldtbaai als achtergrond.
Ze vertellen dat Nicolaas, in dat verre, koude
Holland, overweegt om terug te keren om zijn laatste jaren
op zijn geboortegrond te slijten. Maar ze onderzoeken
eerst of dit wel veilig is voor de oude voorman, voormalig
president van de National Liberation Council for
West-Papua.
Bas is klein van stuk, gedrongen en goed gevuld. Hij
kleedt zich in een strakgespannen oranje T-shirt met
daarop een felgekleurde afbeelding van een paradijsvogel
55