habis - Stichting Papua Erfgoed

dat anders, voor zijn eigen gevoel, zijn zeventien jaar Nieuw-
Guinea zouden eindigen met een veel groter nadelig saldo
dan nodig was geweest.
In gedachten verzonken zat hij tussen de mensen met wie hij
gewerkt had.
- U wilt morgen zeker zo vroeg mogelijk de zender hebben,
resident ?
- Ja, ik zal zorgen dat ik om zeven uur op uw kantoor ben,
meneer Daalders.
Gespannen keek Margriet hem aan. Moest Camiel weg? Twee
dagen zou hij met haar in de Baliem-vallei zijn. Twee dagen
waar ze misschien heel lang op zou moeten teren. Zou nu de
politiek ook daar tussenkomen?
- Het ziet ernaar uit, zei Yo Kim Bwang onbewogen, - dat we
moeten opschieten als we in Nieuw-Guinea nog dingen te
doen hebben.
-Maar geloven jullie het dan werkelijk? vroeg pastoor Leclerque.
- Het is toch waarachtig niet de eerste maal dat door de radio
gezegd wordt hoe goed de besprekingen vorderen. Morgen
trekt Soekarno zich misschien weer terug en hup, dan beginnen
we weer van voren af aan.
- Onder de vleugels van de kloek Oe Thant.
- De grootste farce van alle tijden, zei Daalders kwaad. - Hebben
jullie gehoord dat er een aanklacht tegen hem is ingediend
?
- Wegens wanbeheer over de kwestie-Nieuw-Guinea ? vroeg
Camiel ironisch.
- Nee. Wegens het toebrengen van ernstige schade aan het
meubilair van zijn uit elf kamers bestaande woning in New
York. Degene die de aanklacht heeft ingediend is zijn huisbaas.
- Ik heb het ook gehoord, merkte Mieke Lempers, de vrouw
van de beheerder op. - Een zekere meneer William Wholey.
In de aanklacht staat dat onze secretaris-generaal van de Verenigde
Naties in zijn huis braspartijen pleegt te geven en dat
127