veeioudik dee voesteh op jaya tot be ied.-iidische ... - Acehbooks.org

16
konden gegeven hebben, 't Kon den Panembahan toch al
zeer weinig deren, dat eene kustplaats als Japara verbrand
werd. Meer aanstoot gaf hem het feit, dat Coen sedert den
aanvang van 1619 betrekkingen met den Adipati van Soe-
rabaija had aangeknoopt. Hij trachtte Coen derhalve vrees
aan te jagen, door opnieuw den rijstuitvoer te verbieden,
het gerucht te verspreiden, dat weldra een groot Javaansch
leger zich voor Batavia zou vertoonen, en last te geven,
den Nederlanders te Grissée te doen aantasten (eene poging,
die gelukkig verijdeld werd). Doch Coen bleek zich hierdoor
niet van zijn stuk te doen brengen, en dus veranderde de
Panembahan van tactiek en toonde meer teekenen van vrede­
lievende gezindheid. Zijdelings liet hij blijken geven van
zijne geneigdheid tot vrede, door den regent van Kendal een'
brief naar Batavia te doen schrijven, waarin deze verklaarde,
dat de Panembahan de gevangenen noch dooden, noch voor
geld wilde loslaten, maar hun de vrijheid zonder losprijs
zou teruggeven, zoo een Nederlandsch gezantschap zich aan
het hof te Karta aanmeldde. Onderhandelingen met den
Pangeran van Kendal leerden Coen, dat. de eigenlijke be­
doeling van den Mataramschen vorst was, dat de Nederlan­
ders, nu zij zich te Batavia op Java hadden gevestigd, hem
zouden erkennen als oppervorst, aan wien door eene jaar-
lijksche hofreize (gezantschap) hulde moest bewezen worden,
hetgeen nog duidelijker sprak door een' onderschepten brief
van den Panembahan, aan den Capitan-Moor te Malakka
gericht, waarin onomwonden verklaard werd, dat de Neder­
landers door hunne vestiging te Jacatra zich alzoo tot onder­
zaten van het Bijk van Mataram hadden gemaakt. Met leede
oogen zag hij het aan, dat die ongeroepen onderdanen, welke
hij gaarne kwijt zou willen zijn, door kruisers den rijstuit­
voer naar Malakka verhinderden, en dat eenige Nederlandsche
jachten voor Grissee den Adipati van Soerabaija tot steun