veeioudik dee voesteh op jaya tot be ied.-iidische ... - Acehbooks.org

51
de toestand aan het Hof te Kartasoera inmiddels hoe langer
hoe meer verward geworden. De Soesoehoenan was geen
meester meer in zijn eigen land. Adipati Anom had zich
feitelijk reeds meester gemaakt van de teugels van het bewind
en getracht zich als Soesoehoenan te doen erkennen door
de Rijksgrooten; hij stond bovendien ook in verstandhouding
tot Soerapati.
Den 3 de
" November 1703 stierf Soesoehoenan Amang­
koerat. Kort vóór zijn' dood had hij Adipati Anom als troons-
opvolger aangewezen, die daarvan terstond kennis gaf aan
de Regeering te Batavia in een' brief, waarin hij echter met
geen woord repte van eenige bekrachtiging der door zijn'
vader gesloten contracten of regeling der hangende quaes-
tiën. De Hooge Begeering had weinig lust, de regeering
van het Mataramsche Bijk in handen te laten van een' vorst,
van wien zij wist, dat hij een bondgenoot van Soerapati
was en een bitter vijand van de Compagnie. Bovendien be­
stond er groot gevaar, dat zijne opvolging niet algemeen
zou worden erkend en het Rijk van Mataram zou worden
verbrokkeld. Vele grooten waren dan ook reeds terstond na
zijne troonsbeklimming uit de Hofplaats Kartasoera geweken,
omdat deze al dadelijk van het bekomen gezag had gebruik
gemaakt, om aan den hem eigen bloeddorst den vrijen teu­
gel te laten; onder hen bevond zich ook zijn oom, Bange-
ran Poeger. Deze kwam zich nu den 12 den
Maart 1704 te
Samarang onder de bescherming der Compagnie stellen. Al
de pogingen, die Adipati Anom te Samarang en daarna te
Batavia deed, teneinde de uitlevering van Pangeran Poeger
te verkrijgen, bleven vruchteloos. Zijn aanhang verminderde
voortdurend, terwijl daarentegen de rij dergenen, die de
partij van Pangeran Poeger kozen, steeds grooter werd. De
brieven van Poeger, aan de Hooge Regeering te Batavia ge­
zonden, waarin hij de erkenning als vorst van Mataram en