Kleinschalige zorg, grote verschillen. - Wonen met dementie

De Naber
De groepsbegeleider heeft in de keuken koffie ingeschonken en zet bij elke bewoner een kop koffie
neer. Vervolgens pakt de groepsbegeleider haar eigen koffie en gaat ermee naar het kantoor. In de
huiskamer is het stil. Er staat geen muziek aan. De bewoners zeggen en doen niets.
7.1.6 Optimale privacy van de woongroep
Bij de analyse van de resultaten bleek nog een kernwaarde van kleinschaligheid een
belangrijke rol te spelen: de privacy van de woongroep. Om goed vorm te kunnen geven aan
kernwaarden als huiselijkheid, een veilige en vertrouwde omgeving, overzichtelijkheid en
zoveel mogelijk een normale situatie nabootsen, is het van belang dat de woongroep
voldoende privacy geniet.
Een opvallend verschil tussen de woongroepen is het aantal mensen dat op de dag de woning
in en uit komt lopen en het gemak waarmee dat gepaard gaat. Op het meest drukke dagdeel
liepen er in de Naber 12 verschillende mensen verschillende keren de woning in en uit. Op de
meest rustige dag waren het 4 verschillende mensen die verschillende keren de woning in en
uit liepen. Op een druk dagdeel in de Hofstee liepen er 26 verschillende mensen de woning in
en uit, van wie sommigen meer dan één keer. Op de meest rustige dag waren het 12
verschillende mensen die verschillende keren in en uit de woning liepen. Het gaat daarbij met
name om groepsbegeleiders en zorgassistenten van andere woongroepen, maar ook om de
huishoudelijk medewerker, de fysiotherapeut, de zorgcoördinator, de verpleeghuisarts,
vrijwilligers, de activiteitenbegeleider, de boodschappenbezorger en familie van bewoners.
In de Hofstee lopen niet alleen veel meer mensen de woning in en uit, zij doen dat ook met
een groter gemak dan in de Naber. Dit wordt veroorzaakt door twee factoren. In de eerste
plaats zet de opzet en inrichting van het gebouw de mensen hiertoe aan. De drie woongroepen
van derde etage in de Hofstee vormen als het ware één geheel; ‘wij van de derde etage’. Dat
maakt het de groepsbegeleiders en zorgassistenten gemakkelijk even bij elkaar langs lopen.
De woning is bovendien fysiek gemakkelijk toegankelijk. Iedereen die zich in het gebouw
bevindt, kan de woning gemakkelijk in en uit lopen. In de derde plaats is het zo dat de
medewerkers met grote regelmaat de deuren van de woningen open laten staan.
De kleinschalige woning is fysiek moeilijker te betreden. De woning is alleen te betreden door
eerst aan te bellen. Ook de verpleeghuisarts, de fysiotherapeut en de directeur moeten
aanbellen voordat ze de woningen kunnen betreden. Eenmaal in de glazen omloop kun je wel
zo iedere woning via de achterdeur binnenkomen. Daarnaast is het zo dat iedere woning echt
een eigen, aparte woning is; ‘wij van woongroep …’. Het gaat niet zozeer om een fysieke
maar meer om een psychologische grens. Groepsbegeleiders van andere woongroepen lopen
bovendien minder vaak bij elkaar naar binnen, omdat dat betekent dat zij hun woongroep dan
alleen moeten laten. In de Hofstee is er altijd wel een zorgassistent die de woongroep in de
gaten kan houden. De medewerkers in de kleinschalige woning houden vaak de deur van de
woning gesloten.
75