EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

Dit komt van Mij én iedere priester zou dit moeten weten’ (24/07/2003).
(De Eucharistische Heer, Die door ongewijde handen aangeraakt wordt)
‘Het is een huivering, dit te moeten ondergaan!
Moest men Mij kunnen zien,
dan zou niemand Mij durven aanraken,
dan zou niemand Mij kunnen aankijken,
dan zou men voor Mij in aanbidding willen gaan
ofwel zich van Mij verwijderen’ (27/07/2003).
‘Velen ontvangen Mij in staat van zonde én voelen niet de minste spijt,
ontvangen Mij met onverschilligheid en hoogmoed.
Zij beseffen niet hoe ze hun ziel nog meer kwetsen.
En door Mij te ontvangen in staat van zonde,
verwijderen zij zich alleen maar van Mij.
Daarom - Mijn kind! - is het sacrament van de biecht zo belangrijk.
Niemand kan zonder dit sacrament,
waar men zich kan ontdoen van alles wat hen onzuiver maakt.
Want Ik herhaal het steeds!
Alleen in zuivere zielen
kan Ik werkelijk verblijven, kan Ik Mijn genaden uitstorten.
Maar de onzuiverheden heden ten dage zijn zo groot
én de hoogmoed is meester geworden in zo vele zielen.
Men moet
zich klein maken,
kunnen beseffen dat men zwak is,
weten dat alles van Mij komt, dat Ik het ben Die in hen leef.
Anders was er geen leven!
Ík ben het Leven.
Alle leven behoort aan Mij toe.
Waarom willen Mijn kinderen en Mijn priesters niet luisteren?
Waarom hebben zij zich van alles afgekeerd wat door de eeuwen heen
zo vele heiligen heeft voortgebracht?
Men verwerft de heiligheid niet
door hoogmoed,
door alles naar hun hand te zetten,
door Mijn sacramenten achterwege te laten.
Maar de heiligheid verwerft men door
nederig het hoofd te buigen
én Mij, uw God, te erkennen als een Barmhartige Vader,
Mijn Wil te volbrengen én weten dat men zonder Mij tot niets in staat is.
De zondigheid is zo groot.
Het stapelt zich op,
103