EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

‘Laat Mij Díegene zijn,
waarnaar gij het meest verlangt, Die gij het meest lief hebt.
Koester het verlangen Mij meer en meer te beminnen
én Ik zal u die Liefde geven die gij nodig hebt.
Ik verlang naar liefde - Mijn kind! - úw liefde én de liefde
van zo vele van Mijn kinderen en toegewijden die Ik moet missen.
De Liefde is de grootste gave en het hoogste goed dat gij kunt bezitten.
Ík ben de Liefde.
Wie Mij heeft, heeft alles.
Ontvang Mij dus steeds met een open hart, met liefde, met genegenheid.
Laat Mij voelen
dat Ik welkom ben, dat Ik mag bij u verblijven,
dat Ik mag rusten, dat Ik u mag verwennen met al Mijn genaden.
En zo velen - Mijn kind! - die dit weigeren!
Laat Mij hét Belangrijkste zijn in heel uw leven.
Ik bemin u.
- Mijn kind! -
Laten Wij elkaar beminnen’ (05/05/2004).
‘Uw lijden is een verborgen lijden - verborgen voor de wereld! -
maar een innerlijk lijden. …
Maar Ik alleen weet wat er in u omgaat,
hoe gij lijdt … uit liefde voor de priesters, uit liefde voor Mij.
Kijk naar Mij - Mijn kind! - naar uw Moeder.
Blijf de weg volgen, die gij zijt ingeslagen.
Laat u niet ontmoedigen.
Blijf volharden, hoe hard de woorden u soms raken.
Blijf liefde.
Blijf strijden tegen het kwade dat u volledig omringt.
Ik weet dat het moeilijk is … volledig te kiezen voor Mij.
Weinig die dit willen doen! …
Maar gij zijt vooral Mijn vertroosting!
Offer alles op.
Verenig uw pijnen met Mijn pijnen
én gij zult de vreugde leren van het lijden te mogen lijden samen met Mij’
(09/05/2004).
‘Ik heb op u gewacht.
Ik had u nodig.
De pijnen van de voorbije nacht waren verschrikkelijk.
- Mijn kind! -
Laat Mij niet in de steek.
Laat uw hart Mijn rustplaats zijn.
158