EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

Dat zal het geloof terugbrengen.
Dat zal Mijn kinderen redden.
Dat zal Mijn toegewijden redden.
Dat zal een ommekeer zijn in deze wereld.
Dat zal de Liefde terugbrengen.
Dat zal de wereld verrijken met Mijn Liefde, Mijn warmte, Mijn Licht.
Want waar gebeden wordt,
daar ben Ik in hun midden, daar kan Ik Mijn genaden geven.
Waarom weigeren zij
Mijn Liefde, Mijn Aanwezigheid in hun midden, Mijn genaden?’ (26/07/2004).
‘Het is de soberheid, de nederigheid van een priester
(die hem de kracht geeft duivels uit te drijven)!
Weet - Mijn kind! - het kwaad kan niet op tegen de nederigheid.
Alleen een priester, die in nederigheid leeft, die leeft met diep vertrouwen,
heeft de macht om het kwade te verdrijven.
Het is van belang
te blijven volhouden in gebed, te blijven herhalen steeds opnieuw.
Want weet ook het kwade geeft zich niet zomaar gewonnen!
Het is een strijd die moet gewonnen worden door
het gebed, nederigheid, vertrouwen
én gewijde voorwerpen voor de persoon zelf’ (08/08/2004).
‘Weet - Mijn kind! - gij kunt niet leven zonder Mijn Liefde.
Gij bemint dé Liefde.
Die dorheid - Mijn kind! - waar gij om vraagt, kunt gij niet aan. …
Ik geef u wat gij aankunt én offer het met veel liefde voor onze priesters.
Weet - Mijn kind! - kleine offers met liefde zijn Mij even veel als grote offers’
(09/08/2004).
‘Blijven hopen.
Blijven smeken en vertrouwen.
Ik ken het leed en de pijn van Mijn priesters.
Ik weet wat er omgaat in hun hart,
hoe velen Mij nog met vurigheid beminnen en Mijn Wil volbrengen.
Maar ook zij die Mij de rug hebben toegekeerd!
Velen leven daarvan in angst en onrust.
De vrede is verdwenen in hun hart.
Zij vinden de weg niet meer terug of denken dat ze niet meer terug kunnen.
Maar Ik zeg u!
Hoe diep ze ook gevallen zijn, Ik blijf hen beminnen.
Ze blijven Mijn priesters.
En velen zullen aangeraakt worden met Mijn Liefde, Mijn genaden,
171