EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

Waarom zoveel eerbied voor het wereldse, die gij nu meer erkent als uw god?
Uw afgod!
Waarom - Mijn kind! - moet Ik zoveel lijden?
Waarom blijf Ik u beminnen?
Waarom?’ (01/10/2005).
(Gij kunt Mij het meest troosten)
‘door uw aanwezigheid, uw liefde,
door Mij zielen te geven.
Priesterzielen, waarvoor gij bidt, offert en vast!’ (05/10/2005).
(De priesters)
‘Ze laten Mij niet toe in hun hart.
Ze laten Mij niet werken in hen.
Ze zeggen dat ze niets kunnen zonder Mij,
maar ze blijven verder hún weg gaan zonder Mij.
Want aan alles wat Ik verlang, geven ze geen gehoor.
Als ze toegevingen doen, is het zo oppervlakkig.
Alles naar de buitenwereld, alles voor de schijn!
Ze leven meer zonder Mij dan met Mij.
En kijk - Mijn kind! - wat er gebeurt.
Ik kan niet langer de toorn van Mijn Vader in bedwang houden.
Daarom vraag Ik u nogmaals!
- Aan u, aan Mijn kinderen, die Mij lief hebben, aan al Mijn toegewijden! -
Opent uw hart voor Mijn Woord, voor Mijn Liefde.
Keert u af van de dwalingen waarin ge verkeert.
Keert terug naar de waarde van het gebed, het innerlijk gebed van Hart tot hart,
waarin Ik u ieder persoonlijk kan leiden.
Want voor ieder is het anders!
Luistert toch.
- Mijn kinderen, Mijn toegewijden! -
Helpt mee aan de toekomst van deze wereld, aan de heropbloei van Mijn Kerk,
Die zo te lijden heeft’ (05/10/2005).
(Deze aanbidding elke avond sedert 14/06/2003)
‘Dit is een Werk voor kleinen en nederigen.
Voor intellectuelen is dit Werk moeilijk om te begrijpen.
Te begrijpen dat Ik - een God, Die alles kan - om liefde vraag,
om hulp vraag, om gebed vraag, om bekering vraag.
Alleen zó kan het kwade uitgeroeid worden!
Klein, nederig tegen het grote, de macht, het kwade.
Ík zal overwinnen!
- Mijn kind! -
217