EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

(Tijdens de Consecratie:)
‘Dit is Mijn gefolterd en gemarteld Lichaam’ (22/06/2004).
‘Dit is Mijn kostbaar Bloed tot de laatste druppel vergoten’ (22/06/2004).
‘Zo velen die verder afdrijven mee met de stroom, hun ondergang tegemoet.
Wanneer zij in het kolkende water terechtkomen is geen terugkeer mogelijk.
- Mijn kind! -
Nog nooit zoals in de vorige eeuw zijn zo veel priesters verloren gegaan.
Ik geef kansen steeds opnieuw.
Ik verlang Mijn toegewijden te redden, maar hun zondigheid is zo groot.
En het Kerkgezag doet niets om het verlies van Mijn priesters tegen te gaan.
Integendeel!
Ze doen alsof er niets aan de hand is.
Ik geef de kans … terugkeren tegen stroom in …
- Verder meevaren is in het kolkende water terechtkomen! - …
Want Ik ben het Begin, Ik ben het Leven zonder einde!
Want zo velen hebben het geloof in Mij verloren!
- Mijn kind! -
Bid …
Vast.
Offer alles op uit liefde. …
Het is een moeilijke weg én de hindernissen zijn zwaar’ … (24/06/2004).
(Na de Heilige Communie:)
‘Ik ben hier én Ik blijf bij u’ (30/06/2004).
‘Ik zeg u!
Gij zult alleen uw God beminnen
met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw lichaam.
Geen andere God zult gij beminnen.
Deze wereld is vol van afgoden
én ieder leeft in zijn eigen wereld, ieder heeft zijn eigen afgod gemaakt.
Men verwerpt de ware God
én van alle wereldse genoegens maakt men een afgod.
Zelfs van hun eigen lichaam maken sommigen hun eigen afgod.
Men besteedt uren aan hun passies, hun verlangens, hun genoegens,
maar geen enkele blik, geen enkele gedachte voor Mij.
En als men aan Mij denkt
is het om hun genoegens, hun verlangens te verkrijgen.
Daarvoor hebben ze Mij nodig!
Geen liefde voor Mij, geen aandacht, geen tijd, maar voor zichzelf alles.
Want wie zijn eigen afgod creëert,
168