EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

om hen de kans te geven zich te keren naar hun Heer,
Die zij trouw hebben beloofd.
Men luistert niet naar de Woorden Die Ik geef,
om hen te redden, om Mijn Kerk te redden, om deze wereld te redden.
Ik blijf een Verworpene in deze tijd.
Men gaat verder hun eigen leven te leiden.
Men beseft niet welke waarden ze hebben laten verloren gaan.
De waarde van het gebed!
Alleen door het gebed kan men alles verkrijgen, door offer, door vasten.
Dát zijn de waarden, die moeten terugkeren in de Kerk onder Mijn toegewijden!
Leert opnieuw te bidden.
Niet met woorden, maar met uw hart!
Keert u af van de wereld.
Gaat in uw binnenkamer.
Daar zult gij Mij vinden!
Gaat in stilte in uw kerk.
Mijn huis!
Daar ben Ik.
Ik wacht op u.
Blijft Mij niet verwerpen.
Zet Mij niet buiten spel.
Ik heb nog altijd het roer in handen.
Gij hebt uw vrije wil gekregen.
Maar dit leven is zo kort én van veel zal Ik u rekenschap vragen.
Want Ik heb u veel gegeven!
Daarom vraag Ik u!
Verwerpt Mijn Woorden niet.
Het zijn Woorden voor úw redding én de redding van zoveel zielen’
(17/06/2004).
‘Ach, Mijn kind!
Mijn Hart, Dat overvloeit van Liefde, wordt zo weinig beantwoord.
Mijn Hart wordt niet in tweeën gebroken, maar in duizend stukjes
door zowel van Mijn toegewijden als Mijn kinderen.
Mijn Hart wordt steeds opnieuw doorboord, wordt geraakt
door de liefdeloosheid van Mijn toegewijden,
door de onverschilligheid, de lauwheid.
Mijn Hart, Dat blijft stromen van Liefde, Dat nooit ophoudt te beminnen!
Mijn Hart, Dat smacht naar Liefde!
Konden Mijn kinderen en toegewijden
maar een klein beetje van Mijn Liefde begrijpen!
Ik vraag alleen een klein beetje terug van wat Ik hen geef in overvloed.
- Mijn kind! -
166