EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

wil u helpen.
Want alleen kunt ge zo weinig aan, zijt ge zo zwak.
Maar samen!
- Mijn kinderen! -
Verwelkomt Mijn Zoon zoals gij nog nooit in uw leven hebt gedaan
én het zal voor u een echte vreugde worden, een hemelse vreugde’
(28/11/2005).
‘Kijk niet naar het verleden.
Wat voorbij is, is voorbij!
Kijk naar het heden.
Vandaag!
Ik heb u gevormd, geleid met veel geduld, met Liefde.
Geef Mij nu uw tijd, uw liefde, uw leven.
Geef alles aan Mij.
Laat Mij erover beschikken zoals Ík het wil,
ook al doet het eens pijn, ook al valt gij wel eens.
Ik ben ook gevallen - Mijn kind! - met Mijn Kruis.
Ik had niemand om recht te komen, maar u wil Ik helpen steeds opnieuw.
Daarom!
Geef niet op.
Gij zijt klein, onbeduidend voor deze wereld,
maar weet - Mijn kind, Mijn vertroosting! -
gij zijt redder van veel van Mijn priesters.
Alleen later zult gij beseffen
hoe uw gebed, uw smeken, uw tranen ten goede is gekomen
voor zoveel van Mijn toegewijden’ (01/12/2005).
‘Na iedere Mis zouden zij bij Mij moeten zijn
- een half uur in stille aanbidding! -
om dán hun taak te beginnen.
Dit zou moeten zijn in ieder klooster’ (07/12/2005).
‘Dit is het Jaar van het Gebed.
Is het dan zoveel gevraagd om een half uur bij Mij te zijn?’ … (09/12/2005).
(Vanaf Zijn Kruis:)
‘Ik heb dorst’ (08/12/2005).
‘Het gebed, het innerlijk gebed!
Bidden met vertrouwen
én alles aanvaarden wat Ik op ieder van u op uw weg zend.
- Mijn kind! -
Er is zoveel oppervlakkigheid’ (13/12/2005).
224