EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

Ik heb u nodig, zoals ook de zo vele priesters!
Wees u daarvan meer bewust dat Ik het ben, Die in u werk.
Want zonder Mij kunt gij niets en zijt gij niets!
En Ik geef Mijn genaden
aan de zielen, die zich helemaal openstellen naar Mijn Wil.
Het is niet alleen voor anderen bestemd!
Maar aanvaard ze zoals Ik ze u geef.
Want Ik geef Mijn genaden aan wie Mij beminnen.
Ik geef Mijn genaden aan wie Mij in nederigheid dienen, aan eenvoudigen.
Ieder krijgt naar Mijn Wil!’ (01/04/2003).
‘Hoe kunnen kinderen de waarde van de biecht kennen
als ze het niet geleerd zijn, als ze nooit erover horen spreken?
Ze worden niet voorbereid.
En diegene die de leiding geven, dragen daarover een verantwoordelijkheid!
Kinderen én mensen moeten kunnen
ongedwongen die stap zetten naar het sacrament van Mijn Barmhartigheid.
Want Ik sta klaar om
hen te ontvangen met al Mijn Liefde, hen te vergeven,
hen te beminnen, hen nieuwe hoop te geven!
Wetend dat Ik er steeds ben én hen nooit in de steek laat!
Het sacrament heeft een zo grote waarde.
Er is zo veel verloren gegaan!
Het zou zo vele zielen kunnen genezen, ook kinderen!
Want kinderen lijden
door de zondigheid van hun ouders, van hen die leiding geven!
Omdat de waarden van een christelijk leven verdwenen zijn!’ (02/04/2003).
‘Weet dat Ik het u geef.
Ik kan u pijn geven, u vreugde geven.
Ik kan u pijn geven, die gij in vreugde kunt dragen.
Wees niet verdrietig.
Zet alles van u af én geef u aan Mij.
Lijd mee met Mij voor deze wereld, voor de zo vele priesters,
die opnieuw de weg naar de heiligheid moeten vinden,
die afgedwaald zijn, die op een zijspoor zitten.
Ik reken op de zielen die zich aan Mij geven: vrijwillig!
Jammer dat er zo weinig zijn!’ (02/04/2003).
‘Ik ben het Licht, maar Ik word omgeven door het duister.
Zo vele van Mijn kinderen, van Mijn priesters, religieuzen
leven in het duister en willen Mij verdringen uit Mijn huis.
De tweedracht en de onenigheid die er heerst in Mijn Kerk, is zeer groot.
63