EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

Ik lijd … en de ondankbaarheid is zo groot.
Ik ben op zo vele plaatsen aanwezig,
maar het verschil tussen bemind te worden en vernederd te worden is groot.
Ik heb u hier geroepen.
Ik heb u hier nodig voor de vele beledigingen, die Mij hier worden aangedaan.
Dit is geen (plaats) van aanbidding,
maar van vermaak voor zo vele activiteiten,
die hier worden toegelaten én die Mij steeds opnieuw pijnigen!
Uw aanwezigheid is eerherstel
voor Mij, voor de zware vernederingen die Mij worden aangedaan’ (02/05/2003).
‘Ik beklaag Mij steeds bij u
voor al het onrecht, voor al het lijden dat Mij wordt aangedaan.
Maar gij zijt Mijn vertroosting!
Ik heb zielen nodig bij wie Ik kan rusten, bij wie Ik steun vind.
Blijf bij Mij zoveel als gij kunt.
Het is een zoete balsem op Mijn talrijke wonden die Mijn pijn verlichten’
(02/05/2003).
(Gij kunt) ‘Eerherstel (brengen)
voor de zo vele beledigingen, die Mij worden aangedaan.
Maar Mijn Liefde is nog altijd veel groter
dan de talrijke zonden van deze wereld.
Mijn Hart blijft overstromen van Liefde’ (02/05/2003).
‘Begrijpt gij nu nog niet dat Ik u voor Mij alleen wil
om er de rust te vinden die Ik zo nodig heb?
Bid in verbondenheid waar Ik in u aanwezig ben.
Ik wil er dag en nacht de rust vinden die Ik zo nodig heb.
Want de beledigingen geven Mij ongekende smarten.
De innerlijke verbondenheid van het gebed geeft Mij die rust.
De stilte te vinden in uw hart, uw liefde, u te horen zeggen in stilte
“Ik bemin U”.
Geef Mij waar Ik naar verlang: liefde, stilte, rust, vertroosting’ (03/05/2003).
‘Men krijgt geen enkele verdienste (door te zingen in de kerk)
omwille van de smaad die men Mij aandoet’ (04/05/2003).
‘Men moet zingen ter ere van Mijn Glorie,
niet voor de verdiensten van de mensen.
Men verlangt lof en eer te krijgen van de mensen én dat is hoogmoed.
Ofwel zingt men voor de mensen, maar dan buiten Mijn kerk.
Ofwel zingt men tot Mijn eer, zonder zich te verheffen bij de mensen’ (04/05/2003).
72