EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

‘Er zijn twee soorten groepen van gelovigen.
Een kleine groep - een zeer kleine groep! -
die een diep innerlijk geloof beleven
én waarvan velen verstoten zijn van geestelijke begeleiding
doordat de priesters te laks zijn geworden.
En een groep die zeggen diep gelovig te zijn,
maar die volledig de wereld achterna gaan
én die alles willen veranderen, alles willen vernieuwen,
die er een echte show van maken
én waar Ík meestal aan de kant word gezet.
Daarom gaat Mijn Kerk ten onder.
Dit is niet Mijn Wil!
Zij kunnen niet verlangen dat Ik - hun God, hun Vader! - dit toelaat.
Ik moet hén niet volgen, zíj moeten Míj volgen.
En blijkbaar zijn velen van Mijn priesters hen daarin tegemoet getreden
én hebben zij zich tegen Mijn Wil gekeerd. …
(Men begrijpt Mijn oproep tot bekering niet)
Ik zeg tot bekering!
Want iedere priester zoals iedere gelovige moet eraan werken
iedere dag opnieuw!
Dit kan alleen maar
door het gebed, door het sacrament van de biecht, door eerherstel te brengen.
Waar is de eerbied voor Mij?
Men kent dat niet meer in dit continent: eerbied voor hun God.
Men stelt meer waarde aan wereldse personen
- die men met eerbied begroet - dan voor Mij.
Ik weet - Mijn kind! - dat Ik Mij weer beklaag bij u.
Maar Ik kan bij zo weinig zielen nog terecht.
Hoe worden priesters nog opgeleid als volwaardig priester?
Hoe kunnen zij stand houden?
…
De tegenstand zal groot zijn, maar de tegenstand komt van Mijn tegenstander,
die niet wil dat Mijn Kerk heropbloeit. …
Ik zeg u nogmaals!
Het is niet door vernieuwing, door alles toe te laten,
dat Mijn Kerk zal herrijzen.
Het is door gebed, meer eerbied voor Mij, meer eerbied voor de sacramenten,
meer aanbidding voor het Heilig Sacrament
- waarin Ik nog altijd aanwezig ben
en waarin Ik zal blijven tot het einde van deze wereld! -
dat de Kerk zal herrijzen.
Blijf bidden, vasten en offeren …
Bid …
153