EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

‘Wees als een kind.
Kom tot Mij als een kind.
Vraag aan Mij als een kind.
Vertrouw op Mij als een kind, dat op zijn vader en moeder vertrouwt.
Geef u aan Mij als een kind.
Geef u aan Mij in het besef
dat gij niets zijt,
dat gij niets kunt zonder Mij,
dat Ik u samen met Mijn Moeder bij de hand neem en leid door dit leven,
dat gij zó de weg volgt, die Ík voor u gekozen heb.
- Het is niet een gemakkelijke weg.
Het is een weg van eenzaamheid, verlatenheid.
In stilte!
In gebed!
In opoffering!
In liefde!
In waar geloof en vertrouwen! -
Vertrouw dat Ik alles leid wat Ik begonnen ben …
Verwacht geen grootse dingen.
Verwacht geen mirakelen bij de mensen, bij priesters.
Want allen moeten ook eerst weer worden als kinderen,
die leren luisteren
én die zich willen laten leiden op de weg, die Ik van hen verlang’
(14/10/2003).
‘De doornen van de toegewijden zijn scherper dan van anderen.
Ik draag nog steeds met Liefde Mijn Kruis.
Ook voor hen!’ (15/10/2003).
‘…
Toon geen minachting voor uw God, Die u oneindig bemint.
Toon geen minachting voor Mijn plaatsbekleder (paus Johannes Paulus II, +
2005), die ondanks zijn leeftijd nog altijd zijn taak vervult naar Mijn Wil. ...
Kijk op naar Mijn Moeder.
Leer van Haar.
Luister naar Haar.
Vertrouw u toe aan Haar’ … (15/10/2003).
(Een keten van aanbidding)
‘Het zal een moeilijke en lange weg zijn’ (16/10/2003).
‘Hoe kunt gij zeggen dat gij uw God bemint,
terwijl gij uw eigen weg gaat, uw eigen wil wilt volbrengen?
117