EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

én het meest noodzakelijke voor de ziel blijft achterwege.
Hoe vaak moet Ik nog oproepen?
Bidt voor alles wat belangrijk is voor de zielen hier op de wereld,
bij stervenden én voor de zielen in het vagevuur.
Het is zo nodig!
Priesters moeten niet wachten tot men hen vraagt
om het sacrament van de stervenden.
Maar men moet ook bij stervenden en bij de familie spreken
van het sacrament van Mijn Barmhartigheid.
Vele zielen zouden nog gered worden.
Want mensen durven soms daarover niet spreken, maar hebben er wel nood aan.
Het kan voor velen nog een vertroosting zijn te weten
dat men het sacrament ontvangen heeft.
En vooral wanneer velen nog de genade krijgen in hun laatste uur
om te biechten’ (25/02/2003).
(Na de geestelijke Communie:)
(Wat Ik van u verlang is)
‘uw liefde, uw leven, uw vertroosting
- alles wat gij Mij kunt geven én wilt geven! -
uw dankbaarheid, uw aanwezigheid.
Bemin Mij met de liefde van een kind.
Liefde van een kind is spontane liefde, is nog zuivere liefde.
De zonde heeft hen nog niet in de greep.
Geef u aan Mij.
Onthecht u aan alles én laat Mij u leiden.
Laat Mij u brengen waarheen Ik u wil, in die taak waarvoor Ik u nodig heb.
Blijf trouw aan uw belofte
én Mijn genade zal u sterken in alles wat gij Mij wilt geven:
gebed, offer, boete en vasten’ (26/02/2003).
‘Het zijn onze Harten, die één worden.
Ik heb u hier gebracht.
Ik laat u niet meer los.
Ondanks uw zwakheden wil Ik u hier.
Gij behoort Mij toe’ (27/02/2003).
‘De weg van de heiligheid is een leven leiden
in stilte, in gebed, in overgave, in nederigheid, in liefde.
Trouw aan Mijn geboden!
Trouw aan Mijn Woord!
Trouw aan uw beloften, die gij uitgesproken hebt!
Trouw aan de Kerk, aan de paus!
53