EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

‘Waar heeft men nog eerbied voor Mij?
Hoe ontvangt men Mij?
Hoe word Ik aan de mensen gegeven?
Hoe word Ik naar de zieken gebracht én door wie?
Dit alles - Mijn kind! - bezorgt Mij zo veel verdriet en pijn.
Men beseft Mijn Heiligheid niet meer.
Men beseft niet Wie Ik ben.
De Zoon van God, Die eens over u allen zal moeten oordelen naar
uw liefde voor Mij,
uw eerbied voor Mij,
uw dankbaarheid voor Mij!
Hoe kan men zeggen dat men liefde voor Mij heeft, eerbied voor Mij,
als men Mij zo behandelt?
- Aanwezig in ieder stukje Brood door de priester geconsacreerd! -
Hoe kan men zeggen dat men Mij lief heeft,
als ze nooit tijd maken voor Mij?
Én soms is het dan nog zo oppervlakkig!
- Mijn kind! -
Er is veel schijnliefde.
Echte liefde is zich geven, geheel en onvoorwaardelijk.
Echte liefde is eerbied hebben, zoals vroeger het geval was.
Maar de hoogmoed heeft velen misleid.
En men stelt zichzelf zelfs boven Mij door Mij zo te behandelen.
Eerbied - Mijn kind! - eerbied en liefde: men zal het opnieuw moeten leren.
Én vooral Mijn toegewijden!
Want zíj zijn het
die alles toelaten,
die voorbeeld geworden zijn van zware beledigingen tegenover een God,
Die oneindig Liefde is, maar zwaar beledigd wordt!’ (30/05/2006).
‘Verspreid de boodschappen’ (via dit boek) (31/05/2006).
‘Wees liefde, zoals Ik Liefde ben’ (02/06/2006).
‘…
Bid veel en offer alles op in vereniging met Mijn lijden.
Want zo velen weten niet wat het is te beminnen.
En zolang men niet terugkeert naar de Bron van Liefde,
zal men het nog meer verleren’ (06/06/2006).
(Uiterlijk eerbetoon aan de Eucharistische Heer om gezien te worden)
‘Schijnliefde!’ (19/06/2006).
238