EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

Gij kunt er nog veel van leren’ (30/10/2003).
(Ik zal niet meer vernederd worden op het altaar)
‘wanneer men ophoudt met die uiterlijke schijn,
alles te willen mooi maken naar de mensen toe.
Maar voor Míj is het één doffe ellende
hier zó te moeten komen én op vele plaatsen in een sfeer
totaal zonder liefde, zonder overtuiging dat Ík het ben, de Zoon van God,
Die steeds door de handen van de priester op het altaar kom,
maar waar zo weinig of geen eerbied meer is.
Ik word niet ontvangen met eerbied op het altaar door de priester.
Ik word niet ontvangen met eerbied door de mensen.
Men is zich niet bewust van Mijn Heiligheid,
maar men is zich ook niet bewust - door hun oneerbiedigheid! -
wat men hun eigen ziel aandoet.
- Mijn kind! -
Ik hunker naar liefde zowel bij Mijn priesters als bij de mensen,
maar Ik krijg van velen zelfs geen blik, geen woord,
alleen smaad en vernederingen.
Hoe triestig blijft het voor deze wereld, die meer en meer in duisternis gehuld is.
Het wordt steeds erger.
Blijf bidden.
Blijf volharden.
Houd niet op met smeken om Mijn Barmhartigheid.
Dat alles mag keren!
Dat priesters tot inzicht mogen komen!
Dat zij
de waarde van de Eucharistie opnieuw beleven zoals echte apostelen
én die waarde doorgeven aan zo vele zielen,
die nood hebben aan Liefde, aan echte Liefde!’ (02/11/2003).
‘Er lopen zoveel wolven tussen de schapen’ (05/11/2003).
‘Er lopen zoveel wolven tussen de schapen.
En zij die zwak zijn, zijn het meest gevoelig
om zich te laten meeslepen én te misleiden met de listen van Mijn vijand,
die ronddwaalt in vriendelijkheid,
maar niets anders dan verraad en bedrog pleegt.
Alleen zij die sterk staan, kunnen én zullen volharden
én het kwaad zal hen niet treffen door de kracht van hun gebed.
Velen worden misleid zonder dat de meesten het beseffen.
De dwaling is groot.
De rechtvaardigheid is ver te zoeken.
Dit alles moet gebeuren zoals voorspeld.
122