EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

Ik wil hun harten vullen met Mijn Liefde, maar ze stellen zich niet open.
Niet iedereen voelt die Liefde, zoals gij voelt voor Mij.
Niet iedereen voelt Mijn Aanwezigheid, zoals gij hier voelt.
Niet iedereen wil in verbondenheid leven.
Want dan moeten ze een andere levenshouding aannemen
én voor velen is dit te veel gevraagd!
Ik bemin iedereen met dezelfde Liefde, maar niet iedereen bemint Mij.
De meesten weigeren Mijn Liefde.
De wereld weigert Mijn Liefde
én de onvrede is nog nooit zo groot geweest als nu’ (17/12/2002).
‘Ik ben gelijk geworden aan de mensen, onder de mensen.
Ik heb alles meegemaakt zoals een mens kan meemaken.
En Ik blijf onder de mensen.
Zo kan men tot Mij komen én allen ontvangen in Mijn kerk, Mijn huis.
En Ik wacht dag en nacht op Mijn kinderen.
En Ik verlang niets liever dan hen te helpen.
Maar zo weinig die willen komen!
Ze gaan liever
naar een dokter, naar waarzegsters, naar alles wat hun veel geld kost.
Terwijl Mijn Liefde, Mijn troost, Mijn genezing voor hen gratis is!
Toch weigeren ze dit!
Alleen hun harten openen én ze kunnen een heel nieuw leven krijgen
én Ik alleen kan hen het Eeuwig Leven geven’ (17/12/2002).
‘Priesters gaan geen wereldse relatie aan, maar een relatie met Mij.
Daarom verwacht Ik dat zij zich volledig aan Mij overgeven.
Wanneer zij het Brood consacreren, moeten zij
zich opofferen samen met Mij,
voor de zielen hun liefde laten blijken, wanneer ze Mij aan de mensen tonen.
Zo weinig die eens zeggen
dat ze Mij beminnen,
dat ze voor Mij hun leven geven in dienstbaarheid voor de zielen
om mee te helpen hen te redden’ (17/12/2002).
‘Ook gíj moet groter worden voor de ogen van God (1).
Kleiner aan uzelf!
Kleiner voor de wereld!
Onthecht u aan alles wat werelds is.
Kom uw gelofte na.
Zo zal uw leven geheel gericht zijn naar de Wil van God
én kan Híj Zijn werk in u volbrengen’ (19/12/2002).
‘Zij die Mijn Wil volbrengen, zijn zij die hun hart helemaal openstellen.
23