EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

En om los te komen is veel gebed, offer nodig, is vasten nodig.
Ook voor Mijn priesters!
Maar zo weinig die dit kunnen doen, die dit willen doen:
offeren, bidden en vasten.
Én dat is hun enige redding!’ (07/06/2004).
(N.a.v. het Feest van het Heilig Sacrament, tweede donderdag na Pinksteren)
‘Mijn kind!
Ik ben niet stiller dan anders, maar Ik ben verdrietig op deze dag.
Meer dan anders word Ik alleen gelaten, word Ik vergeten.
Waar is de tijd
dat men in glorie en gezang tot Mij kwam,
dat men bij Mij kwam om te aanbidden!
Men zou tot Mij moeten komen,
maar Ik blijf een Gevangene van deze moderne tijd.
Ik ben en blijf - zoals Ik altijd ben geweest - uw God, Die u oneindig bemin.
En men verlangt van Mij
dat Ik Mij aanpas aan deze moderne maatschappij,
dat Ik u volg,
dat Ik de beledigingen aanvaard, die gij Mij steeds opnieuw aandoet,
dat gij uw koopwaar kunt tentoonstellen en verkopen in Mijn huis,
dat Ik gedwongen word opzij te gaan voor hen,
die alle glorie naar zich willen toetrekken.
- Mijn kind! -
Ik ween in stilte.
Gij kent Mijn verdriet niet.
Ik lijd in stilte.
Ik aanvaard alles uit liefde voor u, Mijn kinderen!
Maar weet - Mijn kind! - dat eens Gerechtigheid zal komen over deze wereld
en dat velen zullen opkijken naar Hem, Die zij aan de kant hebben gezet’
(10/06/2004: Sacramentsdag).
(Na de Heilige Communie:)
‘Geef u in overgave’ (15/06/2004).
‘Zelfs indien Ik opnieuw op deze wereld zou komen om Mij te kruisigen,
zou men nog niet in Mij geloven’ (17/06/2004).
‘Blijf om vergeving vragen.
- Mijn kind! -
Want Ik word aan de kant gezet, Ik word buiten geworpen!
Men verwerpt Mijn tekens, Mijn Woorden.
Men verwerpt Mijn genaden, die Ik wil geven aan Mijn toegewijden,
165