Untitled - Bijbel Info

34 Uit zijn hand zal Ik dit hele koninkrijk echter niet nemen, maar Ik zal hem
voor al de dagen van zijn leven tot vorst maken, omwille van Mijn dienaar
David, die Ik heb verkozen en die Mijn geboden en verordeningen in acht heeft
genomen. 35 Maar uit de hand van zijn zoon zal Ik het koningschap nemen en
Ik zal u daarvan tien stammen geven. 36 En aan zijn zoon zal Ik één stam
geven, zodat Mijn dienaar David alle dagen een lamp voor Mijn aangezicht zal
hebben in Jeruzalem, de stad die Ik voor Mij heb verkozen om Mijn Naam daar
te vestigen.
Na de opstand vestigde het zuidelijke huis van Juda een beperkt koninkrijk, maar dit was
niet het koninkrijk van Israël. Het was niet datgene dat beloofd was aan Juda of David.
Dit was een splitsing tussen de Scepter en het Geboorterecht. De stam van Benjamin, de
jongere broer van Jozef, was aan Juda geschonken om een lamp te zijn voor Juda en
Jeruzalem (1 Koningen 11:36). Benjamin was dus verbonden aan zowel Juda als Jozef en
had hierdoor een unieke rol als bemiddelaar tussen de twee huizen. Hij was dus op een
unieke manier gekozen om te assisteren bij het repareren van de breuk tussen de koning
en zijn verloren koninkrijk.
Daarom behoort Benjamin zowel bij Israël als bij Juda, en dit wordt weerspiegelt door de
twee namen die hij bij zijn geboorte kreeg (Genesis 35:18). Door zijn moeder werd hij
Ben-oni, zoon van mijn “smart”, genoemd, en door zijn vader Benjamin, “zoon van mij
rechterhand”. In Jesaja kunnen we een grote profetie vinden van het werk van Jezus als
het Lam van God aan het kruis. Jesaja 53:3 noemt Jezus profetisch “man van smarten”.
Maar toen dat werk was volbracht voer Jezus op om te zetelen aan de rechterhand van
de Vader (Heb. 1:3). Benjamin betekent “zoon van mijn rechterhand”. Dit profeteert van
het tweede werk van Christus.
Jezus Christus is uiteindelijk de Heler van de breuk tussen Juda en Israël, de Koning met
Zijn Koninkrijk en het Hoofd met Zijn Lichaam. Waar God in geestelijk opzicht mee bezig
is openbaart Hij hier op aarde zodat wij Zijn plan en doel met de aarde kunnen gaan
begrijpen en de timing van Zijn werken kunnen gaan zien. Het was Benjamins rol om de
breuk tussen Israël en Juda te helen. In dit profetische verhaal wordt Jezus voorgesteld
als Juda, het Koninkrijk van God als Jozef en de christenen als Benjamin.
Bijna al de discipelen waren Benjaminieten uit Galilea. Hun voorvaderen hadden zich, na
hun terugkomst van de Babylonische ballingschap, gevestigd ten noorden van Jeruzalem
(Nehemia 11:31-35). Degene van de stam van Juda vestigden zich in hun oude steden
vanaf Israël tot het zuiden (Nehemia 11:25-30). Toen Jezus geboren werd stond het
territorium van de Benjaminieten bekend als Galilea en die van de Judeeërs simpelweg
als Judea.
De discipelen van Jezus vormden de kern van de Nieuwtestamentische Kerk. De meeste
volgelingen van Jezus kwamen eveneens uit Galilea. Zodoende was de rol van Benjamin,
als zijnde een licht voor Jeruzalem, dus voor God vervuld. De profetie van Jesaja 49:6
ging in vervulling toen zij daadwerkelijk uiteen werden gedreven door vervolging en
zodoende een licht werden voor de hele wereld,
6 Hij zei: Het is te gering [d.w.z., het is te gemakkelijk] dat U voor Mij een Knecht
zou zijn om op te richten de stammen van Jakob en om hen die van Israël
gespaard werden, terug te brengen. Ik heb U ook gegeven tot een Licht voor de
heidenvolken, om Mijn heil te zijn tot aan het einde der aarde.
DE PROFETIE VAN HET HUIS VAN JOZEF
Het leven van Jozef vestigde een profetisch patroon die zijn nakomelingen in de eeuwen
daarna moesten navolgen. Hij werd als slaaf verkocht aan Egypte, waar hij zich
uiteindelijk openbaarde in macht. Farao gaf hem een vrouw die hem twee zonen schonk,
134