Untitled - Bijbel Info

Tertullian bevestigt deze uitspraak (wat betreft het verslag van Pilatus aan Tibirius) in
hoofdstuk XXI van hetzelfde boek,
“Pilatus heeft Christus al deze dingen aangedaan; en nu zend een christen in zijn eigen veroordeling een
boodschap van Hem naar de heersende Ceasar, wat in die tijd Tiberius was. En de Caesars zouden ook in
Christus geloofd hebben als het niet nodig was geweest voor hen om de wereld te regeren, of als de christenen
Caesars zouden zijn geweest.”
Eusebius van Caesarea, de Kerkhistoricus uit de vierde eeuw, geeft ook een weergave
van het verslag van Pilatus in zijn ‘History of the Church, II, 2’, waar hij het volgende
schrijft:
“En toen de wonderlijke opstanding en hemelvaart van onze Heiland wijd en zijd bekend werd, bracht Pontius
Pilatus, in overeenstemming met een oude gewoonte die heerste onder de heersers van de provincies verslag
uit naar keizer Tibirius van de nieuwe gebeurtenissen die plaats vonden bij hem, om te voorkomen dat niets
hem zou ontgaan; hij rapporteerde over de wijdverbreide verkondiging in Palestina over de opstanding uit de
dood van onze Heiland Jezus.
In dit rapport gaf hij ook verslag van andere wonderen die hij van Hem geleerd had en hoe Hij na zijn dood uit
de dood is opgestaan en nu door velen als God beschouwd werd. Zij zeggen dat Tiberius deze zaak voor gelegd
heeft aan de senaat, maar dat zij deze vervolgens verwierpen omdat ze deze ogenschijnlijk niet eerst
onderzocht hadden (vanwege een oude wet die voorkwam dat niemand door de Romeinen god gemaakt kon
worden, behalve door een stemming en raad van de senaat), maar in wezen kwam de verwerping tot stand
vanwege de reddende leer van het goddelijke Evangelie die geen bevestiging en aanbeveling nodig had van de
mens.
Ondanks de verwerping van de Romeinse senaat inzake de bewering over onze Heiland bleef Tiberius bij zijn
standpunt en ondernam hij geen vijandige maatregelen tegen Christus. Deze zaken zijn opgetekend door
Tertillian, die goed thuis was in de Romeinse wetten en in aanzien stond bij hoge geplaatste mensen, en die
speciaal onderscheiden was in Rome…”
Deze getuigenissen van de vroege Kerk getuigen dat Pilatus dus inderdaad een volledig
proces-verbaal heeft verzonden naar Tiberius Caesar, dat voor een bepaalde tijd
publiekelijk eigendom was voor degenen die toegang hadden tot de Romeinse archieven.
HOE HEEFT JEZUS HET BEWEEGOFFER VERVULD?
Profetisch gezien maakt het niet uit of Jezus aan het einde van zaterdagmiddag of vroeg
op zondagmorgen is opgewekt uit de dood. Het gaat erom of Jezus het beweegoffer nu
wel of niet op de juiste dag heeft vervuld. Dit offer werd op het derde uur van de dag “op
de dag na de sabbat” (Lev. 23:11) in de tempel bewogen. Viel het offer samen met de
opstanding van Jezus? Nee, want Jezus stond uit de dood op voor het aanbreken van de
dag. Maria Magdalena ging “vroeg, toen het nog donker was, naar het graf” (Joh. 20:1),
maar ze ontdekte dat het graf toen al leeg was. Het beweegoffer viel wel degelijk samen,
maar het viel samen met Zijn hemelvaart om Zichzelf LEVEND te tonen in de tempel in
de hemel. Daarom voer Hij een paar uur NA Zijn eigenlijke opstanding op, op hetzelfde
moment dat de hogepriester de schoof bewoog voor het aangezicht van de HEERE. Dus
Jezus vervulde het beweegoffer, maar niet door Zijn opstanding, maar door Zichzelf
levend te tonen in de tempel in de hemel op de daarvoor bestemde tijd.
Hier volgen de gebeurtenissen die plaats vonden op de ochtend van de opstanding. Toen
Maria zag dat het graf leeg was snelde ze zich terug naar de discipelen en kwam bij
Petrus en Johannes aan (Joh. 20:2). Zij allen gingen vervolgens naar het graf om voor
zichzelf te zien dan Zijn lichaam verdwenen was. Petrus en Johannes gingen vervolgens
naar huis (Joh. 20:10). Maria bleef alleen achter in de graftuin. De zon was inmiddels al
opgegaan. Jezus ontmoette haar, maar ze dacht eerst dat Hij de tuinman was. Toen ze
uiteindelijk begreep dat Hij het was wilde ze Hem aanraken, maar Hij vertelde haar in
Joh. 20:17: “Houd Mij niet vast, want Ik ben nog niet opgevaren naar Mijn Vader.”
Zijn hemelvaart waar Hij aan refereerde was NIET Zijn hemelvaart uit Hand. 1:3-9, waar
hij op de 40 e dag vanaf de Olijfberg ten hemel voer. Dit weten we omdat Jezus het
toestond dat Zijn discipelen Hem later die dag wel aan zouden raken (Joh. 20:19, 20;
21