De ontwikkeling van Heerhugowaard; - Het Poldermuseum in ...

In 1809 worden er 12 wagens gevorderd voor de Troepen uit Amsterdam, elk met 2
goede paarden bespannen en voorzien van de nodige voerlieden. Zo bleef de
oorlogsdreiging ook in de Huigenwaard voelbaar. Dat de keizer verboden had aan de
plaatselijke overheden een heraldisch wapen te voeren, zal de meeste in de polder
niet hebben gedeerd Zij hadden meer belang bij het besgulpen van voetpaden en
wegen.
De Huigendijk zal worden bepuind; als militaire weg heeft hij meer dan lokale
betekenis.
Na de Franse overheersing
Na de Franse overheersing, die tot 1915 duurde, ging de gemeente Heerhugowaard
zich steeds zelfstandiger opstellen, waardoor de taak van het polderbestuur
eenzijdiger en eentoniger werd. Het bestuur vond grotendeels plaats in Alkmaar.
Een bestuursruzie in 1821 vult vele bladzijden. De secretaris J. C. du Tour werd van
onbekwaamheid en slecht gedrag beschuldigd. Hij kwam niet ter vergadering en
weigerde het archief af te staan, wat zowel thuis als in de polderkast van het stadhuis
Alkmaar aanwezig was. De betrokkene spuwde zelfs op gevels. De secretaris
schreef naar de minister maar toen hij non-actief werd verklaard reageerde de
secretaris door ontslag te nemen. Waardoor er een einde kwam aan de positie van J.
C. du tour. Iets wat de schrijvers van de boze brief al uit 1808 vast niet erg vonden. In
1834 werd de schuld van de polder zoals beloofd afgelost. De provincie hield
trouwens beter toezicht dan voeger en eiste toezending van de begroting ter
goedkeuring in het jaar 1827 en de daarop volgende. In Heerhugowaard werd ook
feest gevierd toen de polder in 1830 tweehonderd jaar bestond. Verder hielden de
meeste molenaars zich aan de strenge reglementen die in druk aan allen werd
uitgereikt. Slechts enkele molenaars komen voor in de notulen wegens berisping of
boete voor plichtsverzuim. Na 42 dienstjaren neemt polderbaas Pieter Raat in 1848
ontslag en ging met pensioen. In 1832 begint het kadaster met het opmeten en in
kaart brengen van de polder. De inpoldering van de Waard- en Groetpolder volgde
hier op. Deze kaart werd kwam er als resultaat van de opmeting.
In 1847 was het Heerhugowaards landoppervlak uitgebreid met de voltooiing van de
inpoldering van de Waard- en Groetpolder. Voor de polder betekent dit meer verkeer
en behoefte aan betere wegverbindingen. Ook kwam er meer landoppervlak bij door
de vereniging van Veenhuizen en Heerhugowaard tot één gemeente in 1854. In de
jaren vijftig begon men de wegen te verbeteren. Het
duurde echter tot 1965 voordat de Middenweg echt
bestraat werd.
De mensen in de polder wouden niet dat de
polderomslag omhoog moest door deze grote
uitgaven en wouden dat Alkmaar en de provincie de
bestrating grotendeels zouden betalen. Vooral
doordat de Kamer van Koophandel in Alkmaar er erg
op aandrong de middenweg te bestraten, in verband met de aanvoer van
landbouwproducten op de markten van de stad, zorgde Alkmaar dan ook dat de
Middenweg een echte straatweg werd. Hierbij nam de polder het onderhoud op zich.
Door een flinke subsidie van de provincie werd ook de Baseweg(tegenwoordig
stationsweg) en de Rustenburgerweg hierna bestraat. Voor 1850 in de
wintermaanden was misschien het beste pad het voetpad naast de middenweg.
12