De ontwikkeling van Heerhugowaard; - Het Poldermuseum in ...

Elke gemeente die groeit, wil niet
alleen woningen bouwen, maar ook
zorgen voor werkgelegenheid. Er is
toen gekozen voor de Zandhorst aan
de andere kant van de spoorlijn. Er
moest daar een industrieterrein komen
die zou zorgen voor de nodige
voorzieningen voor de
beroepsbevolking. Bedrijven waren
onder andere, Verzinkerij, Crawford en
Ammeraal. Door de spoorlijn kwam er
een min of meer logische grens tussen
wonen en werken in Heerhugowaard. Ook was er ooit een vuilverbranding voor de
gemeente in de Zandhorst aanwezig, maar die is afgebrand, en sindsdien wordt al
het huisvuil naar de vuilverbranding in Alkmaar vervoerd.
Nog een manier om de groei van Heerhugowaard op te vangen was de bouw van
een winkelcentrum: Middenwaard.
Middenwaard zoals dat er nu is, is in drie
fasen gerealiseerd. Het eerste deel is het
stuk vanaf Albert Heijn langs Mr. Cocker
tot de Lidl / Natuurvoedingswinkel.
Fase twee was de uitbreiding vanaf Mr.
Cocker tot en met de herenkledingzaak
van B&G.
Daar ging je naar buiten en liep je tegen
Sanders Meubelstad aan (een gerote
meubelzaak). Die ging rond 1985 weg en
toen kwamen in dat gebouw Halfords,
het postkantoor en wat nu Scheer &
Foppen heet (toen v.d. Gragt). Dat
gebouw is toen aangesloten met het al bestaande deel van Middenwaard. Omdat
Heerhugowaard bleef groeien is l0 jaar later het deel er aangebouwd dat nu tot aan
het Stadsplein loopt. Halverwege de jaren ’90 werd het duidelijk dat Heerhugowaard
zou groeien naar zo’n 55.000 inwoners in 2015. De eigenaar van het winkelcentrum
(een projectontwikkelaar) heeft toen in overleg met de gemeente besloten om het
winkelcentrum te verbouwen en uit te breiden. Dat proces loopt nu nog.
Het heeft een behoorlijke tijd geduurd tussen het maken van de plannen en het
beginnen met de realisering daarvan. Dat komt omdat het winkelcentrum een paar
keer van eigenaar is veranderd en er diverse eigenaren zijn (b.v. het gebouw van de
Hema is eigendom van de familie Komen; een deel van het terrein waar de Schakel
stond is eigendom van Segesta e.d.). Het kostte nogal wat moeite om “alle koppen in
één zak te krijgen”.
Uit woningbehoefte onderzoeken is duidelijk geworden dat we relatief veel
woonruimten moeten realiseren voor jongeren en senioren. Voor met name die
laatste categorie is het handig als de winkelvoorzieningen vlak bij zijn. Daarom is er
rond Middenwaard aardig wat huisvesting voor senioren (zoals de Raetstede en het
Koraalrif). Woningen boven winkels betekent ook dat er na sluiting van de winkels
wat leven in de brouwerij blijft en het ’s avonds geen uitgestorven plaats is.
22